Przeczytałam książkę , trochę oczekiwała mczegoś innego, dokładnie nie wiem czego. Nievwiem czy jestem niewolnica, na pewno jestem związana. Po 13 wyjde ale wrócę do 16. Nie mam źle , ale dobrze to dla mnie cos innego, przeszło rok pracy w Polsce, takiej od do, bardziej mi odpowiadał, ale trochę mnie mamona zniewolila:strach na wroble:
Kłania się "kobieta z brodą" :chaplin:
, jeszcze kilka osób mam wrazenie znacKłania się "kobieta z brodą" :chaplin:
Witam kobietę z brodą. Ten rodział ukazuje niezależność, podobał mi się najbardziej. Książka taka sobie, krytyczna i zbyt jednostronna. Brakowało mi podsumowania, wniosków. Wyszliśmy na dorobkiewiczów bez pewnej przyszłości, których zmusza się do niechcianej pracy.
Ja tez czegoś innego się spodziewalam, ale jak to podsumować? Jest tak a może być lepiej?
Przeczytałam tą książkę i moim zdaniem jest w niej trochę cennych informacji szczególnie dla tych osób wyjeżdżających po raz pierwszy, wniosków autorki nie ma- może to i lepiej?, bo wnioski każdy/każda z nas powinna wyciągnąć sama. Autorka przytacza wiele wypowiedzi samych opiekunek i ich spostrzeżeń, a czasem wręcz niechęci i żalu wypływających z wykonywanej pracy. O tym, że czasami sami sobie jesteśmy winni, że nie umiemy czy też nie chcemy się odezwać jeżeli czujemy się wykorzystywani to już raczej każdy wie, pomijam fakt jak to firma nas wrabia w coś na co kompletnie nie jesteśmy przygotowani- to nie podlega moim zdaniem dyskusji, bo wtedy najlepszym rozwiązaniem jest odjazd w kierunku Polski, albo zaryzykowanie i zmiana miejsca pracy(co często też niewiele może nam pomóc i to też jest tutaj podkreślone w wielu wypowiedziach opiekunek). Mnie natomiast zainteresował fakt, że firmy niewiele robią, żeby coś lepiej w tej branży działało, że firmy cały czas powielają dobrze im znany schemat, bo tak jest po prostu prościej i łatwiej. Jednym słowem nie uczą się wcale, bo nie muszą/ nie chcą. Zgadzam się też z wypowiedzią mężczyzny, który sam prowadzi taką firmę pośredniczącą i wysuwa dobre wnioski na temat samego zatrudnienia, jak i przyjmowanych przez niego zleceń(pracujemy w Niemczech i też tam jesteśmy ubezpieczeni i obowiązuje taką firmę niemiecko- polska księgowość oraz odrzucanie zleceń, których nikt nie będzie chciał wykonywać, bo są po prostu ponad siły jednej osoby- eliminacja ciągłej rotacji pracowników).
Nie wiem, czy ten Pan wypowiadał się w jakimś wywiadzie telewizyjnym(być może tak)- ja w tej książce nie doszukałam się takiej informacji. Opisałam moje odczucia odnośnie książki i wypowiedzi mężczyzny, który prowadzi w Polsce agencję, która zatrudnia opiekunki polskie do pracy w Niemczech(mniemam, że autorka przeprowadziła z nim wywiad i go też
w książce umieściła jako cenną informację).
Nie wiem, czy ten Pan wypowiadał się w jakimś wywiadzie telewizyjnym(być może tak)- ja w tej książce nie doszukałam się takiej informacji. Opisałam moje odczucia odnośnie książki i wypowiedzi mężczyzny, który prowadzi w Polsce agencję, która zatrudnia opiekunki polskie do pracy w Niemczech(mniemam, że autorka przeprowadziła z nim wywiad i go też
w książce umieściła jako cenną informację).
Mowa o nim w rozdziale System tak jakby funkcjonuje . sama nie wiem co bym zrobiła będąc na jego miejscu .
