Nasze wpadki za granicą

W Norymberdze chodziłam z PDP co niedzielę do Kościoła Ewangelickiego na nabożeństwo.Po , przy wyjściu ,czyli pod chórem
były stoliki wysokie barowe i na nich w termosach kawa, herbata,i jakieś ciastka , a jak ktoś przyniósł to ciast własnego wypieku.Wszyscy się częstowali i rozmawiali ze sobą.Pastor podchodził do kazdego i dziękował za przybycie.
Bardzo to dziwne dla mnie było.

Az sie łza w oku pojawila.Szkoda ze u nas tak nie ma.Tylko odbebni swoje i leci do zakrysti koszyki przeliczyc.U mnie to kiedys nawet powiedzial zeby bilonu nie dawac ( na ofiare ) bo ciezki ha ha i "dzwoni"

To nie tylko u Ciebie -:))) a mojego śp. stryja , przed laty jak poszedł na Pasterkę z kuzynostwem , które przyjechało na BN w odwiedziny , to z kościoła , jak już po " tacy " było wyprosił na cały regulator słowami : te pijoki z pod chóru niech se już do domu wrócą a nie tutaj mordy wydzierają !.... za co ? pytam ? za to , że wszyscy śpiewali po dwie zwrotki kolęd , bo więcej słów nie pamiętali ? a oni podobno podeszli do sprawy śpiewania na poważnie , pootwierali książeczki i ile zwrotek było tyle odśpiewywali a nie po łebkach !!!.... Ale za to jak po wygnaniu wracali do domu to taki upust talentu dali , że w sąsiedniej miejscowości " zamek Chojnik " się w ruinę większą zamienił !... a na tacę , stryj opowiadał dali tyle , że ze trzy króliki do hodowli by kupił ! -:))))))))))

No to na bogato
Klechy maja u mnie na pienku i dlugo jeszcze tego nikt i nic nie zmieni

Piąteczka -:)))))))))

Ja typowa baba jestem,trzy razy w kolko obrocisz i za cholere do domu nie wroce. Dzieki temu "nazwiedzalam" sie juz Niemiec;) Raz np, jeszcze za czasow gdy pracowalam "na czarno" w wolny weekend pojechalam do znajomych na jakies tam urodziny. Z 10km do nich mialam. Samochodem, zeby nie bylo. Powrot zajal mi...Poltorej godziny! Taka bylam szczesliwa jak wreszcie dom znalazlam, ze az PDP i jej corke obudzilam:) I przez kolejne miesiace ze zdumieniem odkrywalam coraz bardziej odlegle miejsca w Düren, ktore tamtej nocy widzialam...

Miałam kiedyś taką sytuację, że przywitałam się z babcią (tak mi się przynajmniej wydawało), powiedziałam, że będziemy teraz spędzać razem dużo czasu i że będę się nia opiekować najlepiej jak potrafię. A ona na to ok, ale ja tu jestem tylko przejazdem, a mama odpoczywa w pokoju na górze. Było ciężko, ale jakoś udało mi się wybrnąć z humorem. A od tego czasu córka zawsze przyjeżdżała do matki w pełnym makijażu i z świeżo zrobioną fryzurą.