Po ile godzin pracujecie?

Z chęcią nie jadłabym posiłków o stałych porach, tylko wtedy, gdy jestem głodna. Nie wstawałabym z rana każdego dnia, nawet w weekend, bo lubię siedzieć do późnej nocy. Pobiegałabym sobie także w dzień a nie ciągle po zmroku. Wyszłabym czasami na spacer, nie na 2 godziny a na 5,albo 10 i wróciła nad ranem. Dużo takich niby drobiazgowych spraw mnie uwiera. Nawet książki przyjemniej czyta się w domu. A przez sposób w jaki wymawiane jest moje imię w j. niemieckim, zaczyna mi się wydawać,że mam brzydkie imię :P

Dla mnie stałe pory posiłków nie stanowią problemu, ogólnie tak czuję się jak więżniarka, w zakładzie o nie zaostrzonym rygorze.Całymi dniami zamknięta w domu, codzienne wyjście na spacerniak 2 godż.nie rozwiązuje problemu zamknięcia, ale jak człowiek połazi , aż mu nogi w du...ę właża , to i na umyśle zaraz jaśnieje:) i tak do kolejnego spaceru.

Jestem tu w wunstorfie od 2dni,i juz sciecie z pdp .pdp nic nie je wiec jedzenie kupuje tylko dla siebie i wczoraj po poobiedniej drzemce chce wyjsc do sklepu na zakupy ,a moja szanowna frau Gisela mowi nein,ty mialas pauze moglas zakupy zrobic podczas przerwy,no i nie poszlam i wlodowce hulal wiatr,poszlam dzis podczas pauzy,a pracuje i czuwam rowniez w nocy bo pdp dusi sie i w dodatku mam baby fon i za bardzo spanie w nocy nie idzie

Ja dopiero wyjeżdżam niecałe 2 lata,ale praca ta wpłynela na mnie znaczaco,kiedyś byłam bardzo wesołą .optymistycznie nastawiona do świata i ludzi osoba,w tej chwili jestem wycofana ,zamknięta w sobie ,ponura,nerwowa bez poczucia humoru.drazni mnie wszystko i wszyscy,staram się coś ze sobą zrobic i czasami sile się na jakieś dowcipy ale srednio mi to wychodzi,nie chce sie stać zgorzkniałym smutnym czlowiekiem,ale to zamknięcie w nie moim domu i przebywanie wciąż z tymi chorymi chyba zle wpłynęło na moja psychike ,zastanawiam sie czy nie zrobić sobie przerwy....

właśnie ;)