W domu 9

Cżeść Annika. Wdzięczny zawód wybrałas,  choć trudny. Jednak efekty tej pracy i nadzieję jaką dasz swoim pacjentom te trudy zminimalizuje. Fajnie, że się odezwałaś. 
Czy  Cię nie  gna do opieki możliwość poznawania nowych miejsc i ludzi ? Prawie wszyscy wyjeżdząjący łapiemy tego bakcyla :)

Hej Tina :-), dawna znajoma z Forum. Ja zostanę w Polsce i tuaj będę pracować w opiece.  Nie myślę o wyjeździe, bo jest mi dobrze w domku z Piotrem. Wciąż cieszę się chwilami spokoju i tym, że można mieć w kimś oparcie . (Poprzedni mój związek był z alkoholikiem i hazardzistą i zakończył się po 5 latach rozwodem). Wiesz, ja nie mam dzieci, jesteśmy we dwoje tylko, dużych potrzeb nie mamy. Dlatego nie myślę narazie o wyjazdach, ale oczywiście nie wykluczam ich w przyszłości, bo ja już w swoim życiu przekonałam się, że plany i marzenia nie zawsze się spełniają. 

Plany i marzenia są bardziej własciwe młodzieńczemu wiekowi. Miło powspominać beztroskie lata.Bierne czekanie , że coś się samo spełni niczego nie załatwia . Są kursy dwuletnie szkolace terapeutow zajęciowych- w systemie wieczorowym również, aby zdrówko dopisało i dasz radę. Nic z kosmosu nie do zrealizowania :)
Moje dzieci są już dorosłe. Pracując w Szwajcarii otrzymuję solidne wynagrodzenie i pracuję na porządną  emeryturę.
Mój eks mąż nie alkoholizował się , ale za bardzo lubił kobiety. Dlatego jest eks. Trudno potem bylo mi komukolwiek zaufac i nikogo nie szukałam. Obecny mąż nie ściemniał i nie opowiadał mi bajek ( może wyczuł , że na to jestem cięta) -dlatego znajomość się rozwinęła i nie zamknęłam mu drzwi przed nosem. Niejednokrotnie okazał , że jest człowiekiem godnym zaufania i prawdziwym wsparciem,  a tego każda z nas potrzebuje. Tęsknimy za sobą to prawda , ale i ufamy sobie. Ta sztela gdzie teraz jestem to też moja ostatnia. Potem chcę przejść na etat do Spitexu. Mąż ze swoim wykształceniem i znajomością niemieckiego znajdzie w Szwajcarii pracę. Chcemy się tu przeprowadzić. A jeśli dwoje planuje oraz robi coś w zamierzonym kierunku, to konczy się na realizacji :-)

Pamiętam jeszcze z dawnych lat, gdy pisałaś o sobie :-). Masz wspaniałe plany i marzenia . Czytałam też już wcześniej o tym, że chcesz, aby to było osatnie Twoje miejsce , a potem przechodzisz do Spitexu.  Ty masz wykształcenie medyczne i duze doświadczenie, zrealizujesz swoje marzenia na pewno. Tego bardzo Ci życzę :-)

Hej, tak dawno mnie tutaj nie było. Od kilku nocy Was podczytuję i zatęskniłam .  Prawie same nowe osoby, ale jest kilka osób, które być może jeszcze mnie pamiętają  :-).
Chciałam tylko napisać, że nadal jestem w Polsce i nie planuję narazie wyjazdu, jednak czegoś zaczęło mi brakować. Ta praca jednak potrafi pozostawić jakąś dziurę w sercu. Ja jeszcze miałam to szczęście, że przez te 5 lat trafiałam na super rodziny ( za wyjątkiem jednej babci terrorystki ale na tym miejscu był na szczęście jeszcze wspaniały dziadziuś).
Od samego powrotu do Polski pracuję . Parę miesięcy temu zmieniłam pracę, bo najpierw zamknęli mi bank, a potem mi zachciało się lepiej zarabiać. W tej nowej pracy, jak w żadnej innej poczułam, że to nie jest jednak to. Gdzieś zawsze rwało do  ludzi, do opieki. Podjęłam szkołę Opiekun Medyczny i to był jeden z najlepszych wyborów. Jestem zachwycona. W kolejnych planach mam ukończenie jeszcze szkoły -terapeuta zajęciowy. Wiem, ze kokosów nie zarobię,  ale chcę podjąć pracę w Polsce w tym charakterze. 
Pozdrawiam Was serdecznie :-)

Znalazłam w czeluściach. 
U nas piękna pogoda , słoneczko świeci, niebo błękitne s ja w oparach smażonego szczupaka .Nie chce mi się z domu wychodzić  . Chwilo trwaj :ubieranie_choinki:

Dzisiaj byłam  Sw. Mikołajka sama się obdarowalam .Byłam na zakupach i zajrzałam do jubilera . W oko wpadł mi cudny skromny pierścionek z białego złota z brylantami. Przepiękny .Wplacilam zaliczkę s odbiorę dopiero po nowym roku .To zakup nie planowany , pomyślałam a co - jak odbiorę wstawię fotkę 
Piękny , nigdy nie zachwycałam się złotem kiedyś były inne wydatki ważniejsze od biżuterii coś tam dostałam od męża coś od podopiecznych a teraz kupiłam sama .
I słowo honoru nie mam wyrzutów sumienia , bo przecież czasy ciężkie .A co tam :radosc:

Mówią, że w złoto warto inwestować :-) To pokaż koniecznie jak już odbierzesz, bo jestem ciekawa jak wygląda to cudo.