A w ogóle to bym chciała, żebyśmy wszyscy tu z forum /Moduś też/ spotkali się w tej krainie szczęśliwości.
Oczywiście tylko na kawie i w czasie wolnym od pracy.
Na jakieś 3 godzinki tylko :-)) a później wrócili do swoich zajęć, których miejsca nie byłyby od siebie aż tak bardzo oddalone.
Na tyle blisko, żeby można takie schadzki organizować przynajmniej 1 raz na tydzień :-))
Jak faceci i po krzyku, a na forum wtedy spokój Ja wiem jedno, ze napisalam juz na temat pracy w CH wystarczajaco duzo. I wiecej chyba juz od strony formalno-prawnej pisac nie bede. Jes mi bardzo przykro, ze fakt, iz pracuje na dobrych warunkach, w dobrej rodzinie przysparza tak wiele zlych sensacji. Mnie nikt tej pracy "nie zalatwil", szukalam i znalazlam. Nie skarze sie, bo nie mam na co, najwyzej na to, ze przez ostatnie dwa dni, kiedy bylam z moja mlodsza na wycieczce - byla zla pogoda. Bardzo mnie irytuja wpisy typu: "chcialabym, ale sie boje", przykro mi, ale tak sie nie da. Jak sie ktos ciagle boi - to daleko nie zajdzie. Mialam parszywa sytuacje - niektorzy pewnie o tym wiedza, wyszlam, zainwestowalam w siebie - to znaczy spedzilam wiele godzin w necie szukajac i czytajac, nastepnie piszac maile - no i doszlam do miejsca, w ktorym jestem. Powiem wiecej - mialam na poczatku inne propozycje pracy w CH, rownie intratne finansowo, ale nie przyjmowalam, szukalam dalej, oplacilo mi sie ! Natomiast troche dziwie sie (ale to moje prywatne "zdziwienie), ze niektore osoby podejmuja sie pracy w CH, otrzymujac w zamian wynagrodzenie na poziome DE. Fakt, ze koszty dojazdu sa czasami nawet nizsze, niz dojazd do DE, ale zycie, a co za tym idzie, wydatki wlasne - to juz inna bajka. Oczywiscie, niekazdy/kazda musi wydawac, zwwiedzac i tak dalej ...
Ostatnie zdanie usuwam, pozostawiając bez komentarza. Moderator
Amelka nie na kawie tylko dać sobie po razie :-) Jak faceci i po krzyku, a na forum wtedy spokój :-)
) Kazdy pisze w swoim imieniu ale niektorzy wyraznie chca wzbudzic zazdrosc i sprawic by ci ktorzy pracują w D poczuli sie frajerami.
Amorek i Grenadelka-a mnie się trochę smutno zrobiło:( Nie chciałabym ,żeby moje wrażenia były odbierane na zasadzie "zazdrośćcie mi frajerzy pracujący w D"..... Marzyła mi się Szwajcaria,cieszę się ,że się udało choć prawdę mówiąc fuksem:)Teraz Ands zasiał"ziarno niepokoju" i może kiedyś trafi się Dania:)Lubię poznawać nowe kraje ,obyczaje,"zasady działania",choć czesto wiąże się to z odczuciem-"jestem osioł i nic nie wiem:)".Zakładając bloga teraz chciałam się z Wami wszystkimi podzielić obserwacjami świeżynki bo zupełniej inaczej patrzą te,które tu długo pracują a ja inaczej ,ale wobec podobnych komentarzy....,już nie wiem sama czy to ma sens...Nie chcę ,żebyście mi zazdrościli czy uważali że jestem z tej sławnej"wyższej"półki,nie jestem,po 4 latach wyjazdów????Jeszcze długo ,długo nie:)Może nigdy:)-gdyby w Rosji tak płacili jak tu też bym pojechała bo ruski znam o niebo lepiej niż niemiecki:) Czy w jakiekolwiek inne miejsce.Pewnie ,że wolałabym przyjechać tu turystycznie,do D też ,ale skoro nie da się inaczej:)
Kasiu, pisz. Po prostu pisz - o tym co Ci się podoba, o tym co Cię dziwi, co zaskakuje i co jest całkowicie sprzeczne z Twoimi wyobrażeniami. Pisz to co warto wiedzieć - nie tylko po to by jadąc tam nie być kompletnie zielonym, ale po to by po przeczytaniu wiedzieć o jakąś cząstkę więcej niż dotychczas. Ja na przykład jeśli coś wpadnie mi w oko, lub coś się podoba to szukam, szperam - w necie, w książkach i nawet najdrobniejsza informacja którą przyswoję jest dla mnie powodem do wewnetrznej radości. I odwrotnie - jesli czytam książkę i natrafiam na jakieś historyczne, geograficzne czy inne ciekawostki, to po lekturze szukam ciągu dalszego w innych źródłach, by się "doinformować". Na tej samej zasadzie działają tu blogi - czy to Twój, czy kogoś innego.
Wobec powyższego - nie bierz pod uwagę żadnych słów, wpisów które mogłyby spowodować u Ciebie zachwianie wiary w słuszność pisania, tylko siadaj przed lapkiem i PISZ!
A tak całkiem prywatnie dodam: niezmiernie cieszę się że udało Ci się spełnić Twoje marzenie i pojechać do pracy tam gdzie chciałaś. Nieważne - fuksem czy nie. I będę trzymać kciuki by kiedyś trafiła Ci się Dania, Austria, Francja czy co tylko tam będziesz chciała.
BO CHCIEĆ TO MÓC!
