Nasze małe i duże sukcesy

To ja tez coś napiszę, jeszcze nie ochłonęłam, ale przed godziną miałam telefon od przewodniczącej Rady nadzorczej mojej byłej firmy. Dostałam propozycję awansu na głównego księgowego i zastępcę prezesa w jednym.....masakra...
Nie wiem czy to mój sukces, pewnie tak bo od roku w firmie nie pracuję a szykują się zmiany na stanowiskach i sobie o mnie przypomniano, pracowałam tam od początku, ostatnie 10 lat jako prawa ręka gł.księgowej. Powiedziałam że muszę przespać się z tematem, ale nie skorzystam, wiem czym to się je, ile nerwów straciłam, mało w depreche nie wpadłam. Teraz każdy mówi, że kwitnę, jakbym zrzuciła jakiś ciężar z siebie, niektórzy ,mnie o kochanka podejrzewają:))
Znowu budzić się i zasypiać z zestawieniami przed oczami, należnościami i zobowiązaniami, a mi u dziadka tak dobrze, no powiedzcie, że mam racje, że nie jestem głupia....

To ja tez coś napiszę, jeszcze nie ochłonęłam, ale przed godziną miałam telefon od przewodniczącej Rady nadzorczej mojej byłej firmy. Dostałam propozycję awansu na głównego księgowego i zastępcę prezesa w jednym.....masakra...
Nie wiem czy to mój sukces, pewnie tak bo od roku w firmie nie pracuję a szykują się zmiany na stanowiskach i sobie o mnie przypomniano, pracowałam tam od początku, ostatnie 10 lat jako prawa ręka gł.księgowej. Powiedziałam że muszę przespać się z tematem, ale nie skorzystam, wiem czym to się je, ile nerwów straciłam, mało w depreche nie wpadłam. Teraz każdy mówi, że kwitnę, jakbym zrzuciła jakiś ciężar z siebie, niektórzy ,mnie o kochanka podejrzewają:))
Znowu budzić się i zasypiać z zestawieniami przed oczami, należnościami i zobowiązaniami, a mi u dziadka tak dobrze, no powiedzcie, że mam racje, że nie jestem głupia....

To ja tez coś napiszę, jeszcze nie ochłonęłam, ale przed godziną miałam telefon od przewodniczącej Rady nadzorczej mojej byłej firmy. Dostałam propozycję awansu na głównego księgowego i zastępcę prezesa w jednym.....masakra...
Nie wiem czy to mój sukces, pewnie tak bo od roku w firmie nie pracuję a szykują się zmiany na stanowiskach i sobie o mnie przypomniano, pracowałam tam od początku, ostatnie 10 lat jako prawa ręka gł.księgowej. Powiedziałam że muszę przespać się z tematem, ale nie skorzystam, wiem czym to się je, ile nerwów straciłam, mało w depreche nie wpadłam. Teraz każdy mówi, że kwitnę, jakbym zrzuciła jakiś ciężar z siebie, niektórzy ,mnie o kochanka podejrzewają:))
Znowu budzić się i zasypiać z zestawieniami przed oczami, należnościami i zobowiązaniami, a mi u dziadka tak dobrze, no powiedzcie, że mam racje, że nie jestem głupia....

Jak fajnie, że mnie rozumiecie, ale obawiam się że wiele ludzi nie zrozumie, jak można mieć prace na miejscu, (4km) i do Niemiec jeździć, niestety nie da się pracować kosztem swojego zdrowia. Ja to nawet chyba mężowi nie powiem, że taką propozycje dostałam, bo też pewnie nie zrozumie i na serio będzie podejrzewał, że ja tu kogoś mam:)))
To co Kasia pisze to prawda, firma cienko przędzie,choć nie jest tragicznie, już jak się zwalniałam było cienko, oni nie mają za bardzo kogoś swojego na to stanowisko wsadzić, nie chcą obcego, a prędzej czy później tym kozłem ofiarnym mogłabym się stać.
I jeszcze mnie ivanilia zawałem straszy:)))
A co tam, młoda jeszcze jestem, na takie poważne stanowiska mam czas:)

Ja też miałam możliwość powrotu ale zdążyłam poczuć luz i spokój. Wolę "dostać" od szurnietej babci, niż znosić przedurne kierowniczki. Ich głupota jest paraliżująca a choroby PDP tak na mnie nie działają. Oni sami też nie. Na dodatek mój sąsiad będzie przejmował firmę. Coś podchodzi mnie za bardzo ;-)))  Ja już nie chcę pracowac w PL. Za stara jestem i nie dam się nabrać. Mogę marudzić na podopiecznych ale nie chcę zmian. 

Właśnie, ja tez poczułam ten luz i spokój i nie mam zamiaru tego zmieniać, a nawiasem mówiąc, Mycha, to byłam kierowniczką:))))

Ja w pewnym momencie  swojego życia zrezygnowałam z  pracy zawodowej  podjełam decyzje,że dość walki z  wiatrakami , użerania się z przełożonymi, pracy po godzinach za "dziękuję" i że  trzeba zacząć robić coś innego .Po roku zaproponowano mi powrót a ja powiedziałam, sory nie stać  was na mnie .