Tina ty szczęściaro, ale chłopak też dumny i postawa '' jam ci to jest'' we własnej osobie Pan i Władca tej okolicy. Kolor szaty ma taki karmelowy, czy tak na zdjęciu wyszło. I to właśnie jest pies, bo małe i owszem jest piękne, ale ciągle strach że stratujesz. My po naszym Charcie, długo uczyłyśmy się chodzić przy Maltańczyku, same się śmiałyśmy, że raz po japońsku, raz po bocianiemu.
Goldeny nie są jakies tam terytorialne- no, nie w ten sposób jaki jest uważany za standartowy. Nie przeganiają intruzów z wlasnego terenu. Widzę z obserwacji, że mój pies własny teren w inny sposób zaznacza. To metoda zdartej płyty na jego psi sposób, czyli jakis bierny opór. Np . z lóżka nie da się wywalić , ale nie warczy tylko się łapami zapiera. Psu sąsiada co czasem szczekał na niego- zrobił brzydkiego psikusa koło miski. Mamy kota w domu- może się od niego nauczył
Te duże piesy mają coś w sobie- znajomy Niemiec się przerzucił z buldogów francuskich na owczarki środkowoazjatyckie, bo ten mały buldożek gdzieś mu się chował po kątach, albo zdarzało mu się na niego usiąść przypadkiem jak sie położył na kanapie zbliżonej kolorem tapicerki do maści psa
Mimo to zdania nie zmienię, duży pies to elita i może u najstarszej się doczekam Doga, ale to jej plany na przyszłość, jak chłopaki dojrzeją do opieki nad psem.
jak mu wygodniej i w zależności co można na tym skorzystać, mądrala. Nasze charcisko to nie miało pojęcia że jest psem, pierwszy leciał do telefonu, a do drzwi ostatni, miał ludzi od tego. Obrażał się i pyskował gulgocząc pod nosem. Córka ma warunki dla takiego cielaczka i okolica wymarzona, można godzinami bez smyczy wędrować. Nasz stary Ferdynand tylko tego niedoceniał, bo tak jak twój pies musiał mieć mnie i Mańkę pod łapą, ale o dziwo z moim ojcem po 4miesiące nad jeziorami mógł siedzieć. Mania zawsze mówiła że na kurację wyjeżdża, coś było na rzeczy, bo dożył 13 lat, co u tej rasy rzadkość.
