Nasze teściowe - udręka, czy wybawienie?

Moja teściowa - nie moja druga Mama jest wspaniałą, ciepłą i kochaną kobietą. Bardzo ją cenię, uwielbiam z nią ucinać sobie pogawędki o tym o i tamtym. Wraz z Tatą są dla mnie wzorem zgodnego, kochającego się małżeństwa.
Jeden, jedyny raz ładnych kilka lat temu miałyśmy drobną sprzeczkę.
Przyznaje się, że częściej rozmawiam z Mamą Ulą niż z moją Mamą....
Wspaniale wychowali mojego męża, wiem że zawsze liczy się z ich zdaniem, i choć czasem burczy coś pod nosem to dla rodziców skoczyłby na księżyc i z powrotem.

Ja mam bardzo mieszane odczucia odnośnie moich teściów . Z jednej strony - można było na nich liczyć - pomagali przy budowie domu , teściowa zajęła się czasem synem , gdy mnie coś w szkole wypadało.Z drugiej - bardzo ingerowali na początku w moje małżeństwo , teściowa próbowała wszystko ustawiać tak , jak ona sobie to wyobrażała.Moich rodziców nie szanowała zbytnio - byli po szkołach zawodowych , pracowali fizycznie a ona na stanowisku w Ratuszu.Potrafiła przemeblować mi pokój w naszym mieszkaniu ,gdy wyjechaliśmy na kilka dni - bo wg niej tak było ładniej . Buntowała mojego męża - szczególnie gdy wracałam od rodziców - zawsze były nieporozumienia . A o co chodziło ? Wiadomo , o kasę. Moi rodzice rozdzielili między nas to , czego się dorobili stosunkowo wcześnie i dużo mi pomogli przy budowie.Ale zawsze bylo mało , a mój mąż początkowo dał się jej manipulować . To były trudne czasy dla mnie i dla naszego małżeństwa . Z czasem mój mąż też przejrzał na oczy i skończyły się nieporozumienia .A i ja też zrobiłam się twardsza i zaczęłam bezwzględnie walczyć o swoje . Ale w tamtych czasach dostałam swoje ,,5 minut od losu'' - wspaniałą propozycję pracy w CERN i pisania tam doktoratu .Wiedziałam , że jeśli to przyjmę , zawali sie moje małżeństwo a dziecka nie pozwolą mi zabrać ze sobą - więc zrezygnowałam .A teraz mam Szwajcarię ale z jakże innej perspektywy.Lata minęły , ona się zestarzała , ale ja dla niej serca nie mam - tylko poczucie obowiązku bo to matka mojego męża . Ona teraz potrzebuje opieki , więc załatwiliśmy pomoc w PL a ja wolę zajmować się obcymi i zarabiać pieniądze za granicą .Może jestem bezwzględna - ale nie mam zamiaru się zmienić .Zawsze uważałam , że ,,kto sieje wiatr , zbiera burzę''. Ona teraz zbiera , co zasiała.A z tego wszystkiego jedyna dobra rzecz , to przestroga dla mnie . Mam niestety tylko jedno dziecko , kiedyś pewnie będę teściową i już bardzo uważam , żeby nie wtrącać się w życie mojego syna.Chciałabym , żeby w przyszłości odwiedzał mnie czy dzwonił z potrzeby serca a nie z obowiązku .

temat rzeka, dzieki kika mozna troche powietrza sposcic przy takim wdziecznym temacie -Otorz napisze czego ja szukalam w swojej tesciowej:Poniewaz moja mama zmarla gdy bylam jeszcze prawie ze niemowlakiem a mieszkalismy na wsi kolo Krosna Odrzanskiego wychowywala nas ciocia, siostra mojego taty stara panna, wiec i z okazywaniem milosci rodzicielskiej miala tez klopoty,a  bylo nas oho ho w domu Ja bylam najmlodsza.Jakos dalismy sobie rade wszyscy sa po'szkolach"nie bede pisala po jakich bo to nie ten temat.
Szukalam w tesciowej milosci rodzicielskiej myslalam ze slowo mama czy jak by go odmieniac zobowiazuje.Nie dane mi bylo doswiadczyc tego..Zycie plynelo po paru latach malzenstwa adoptowalismy dwa niemowlaki z dwuletnim odstepem dwoch chlpcow ktorych kocham nad zycie i wtedy stosunki z tesciowa umarly smiercia naturalna.Nie darowala mi, ze jej syn obce dzieci wychowuje. Teraz ja jestem tesciowa a jaka to moze kiedys moje synowe napisza ale licze, ze nie na tym forum,poniewaz dzieki mojej pracy chlopcy pokonczyli studia maja fajne dziewczyny za zony a ja jestem w dodatku szczesliwa babcia.

Ja nie wiem, czy mogę nazwać mamę mojego chłopaka teściową, ale na początku, jak się dowiedziała, że pracuję za granicą i że jej syn, a mój chłopak też chce jechać za granicę pracować, to krzywo na mnie patrzyła. Chłopak mi mówił, że snuła domysły co ja tam robię w tych niemczech :-) i co to za opieka. Ale wprost mi jakoś nie podpadła, zachowuje się taktownie i z dystansem, więc chyba nie mogę na nią narzekać.

Kika1 ja za mało ją jeszcze chyba znam, bo rozumiem, że może mieć obawy o to z kim się syn zadaje.