Przeszkoda w postaci braku doświadczenia

ok dzięki za rade, będe tak robić
jeszcze faceta mojego musiałam wypytać o to jak golić elektryczną golarką bo mi się dziadzio krzywi ;/ - niby takie proste rzeczy a nie pomyślałam przed wyjazdem żeby dokładnie się dowiedzieć jak co robić :)

staram się mówić, ale jestem na południu a dialekt tutaj cięzki ;/ do tego dziadzio nie mówi za dużo, a babka ma trochę swojego świata
ale pojechałam do miasta i się dogadałam wiec myśle że jest ok :) oby wytrzymać rozłąke bo to dla mnie najgorsze :(

Też się boję rozłąki, ale z rodziną.:(

 
Rozłąka z rodziną..wiadomo..na początku jest ciężko, nawet bardzo. Jak zaczęłam wyjeżdżać to bardzo mocno tęskniłam. Na każdym kroku myślałam o mężu, córce. Z czasem się trochę przyzwyczaiłam, ale to nie znaczy, że mi to nie przeszkadza. Ważne żeby trafić na miłego, ciepłego podopiecznego. Wtedy jest łatwiej. Taka sympatyczna babcia może stać się nawet taką namiastką rodziny.

Boję się trochę, że babcia może się okazać niemiła i co wtedy? Porażka i powrót? To chyba nie wchodzi w grę. Jak sobie radziłaś ze stresem? Bo rozmowy telefoniczne trochę kosztują. Chociaż w sumie teraz jest skype, ale moi "staryszkowie" są na bakier z nowymi technologiami.

Pracuję jako opiekunka w Niemczech od dwóch lat i nigdy nie zdarzyło mi się trafić na niemiłych podopiecznych. Chociaż jest to możliwe. Ale wydaje mi się, że ciepłem, serdecznością, uprzejmością można złamać nawet najtwardszą babcię czy dziadziusia;) Rozmowy fakt kosztują, ale przecież można skorzystać ze specjalnych kart telefonicznych. Wtedy rozmowy nie są takie drogie. Jak wyjeżdżałam to zabrałam ze sobą zdjęcia wszystkich moich najbliższych. Jak spojrzałam na uśmiechniętą córkę i męża to od razu było mi lepiej.

Pracuję jako opiekunka w Niemczech od dwóch lat i nigdy nie zdarzyło mi się trafić na niemiłych podopiecznych. Chociaż jest to możliwe. Ale wydaje mi się, że ciepłem, serdecznością, uprzejmością można złamać nawet najtwardszą babcię czy dziadziusia;) Rozmowy fakt kosztują, ale przecież można skorzystać ze specjalnych kart telefonicznych. Wtedy rozmowy nie są takie drogie. Jak wyjeżdżałam to zabrałam ze sobą zdjęcia wszystkich moich najbliższych. Jak spojrzałam na uśmiechniętą córkę i męża to od razu było mi lepiej.

Pracuję z babcia demencyjną,depresja i wiele innych schorzeń.Jak szefowa powiedziała ,że mam u niej pracować,to zapytałam co ja takiego zlego zrobiłam ,że mnie tam "wsadza".balam się jak jasna cholera,bo opinie miała we wsi nienajlepszą,wręcz jędzy!Dziadek-stary rybak też uparty.Rany jak ja się balam!Dawno nie miałam takiego pietra...Początki trudne...Dziadek zlagodnial,jak zaczęłam mu gotować jego ulubione dania.Już go miałam!Po czasie i babcia się zmienila ,choć powolutku.23 grudnia zmarl dziaduś,jak ja to przeżyłam!!!Bylam akurat na urlopie.po powrocie,babcia w depresji,co ja się napracowałam nad jej psychiką!Jakoś mi się udało,oczywiście znowu zarelkiem i tak powolutku z "heksy"stala się kochana moja babcia.Szefowa w szoku...rodzina nie poznawala,wrecz mówili ,że to nie "ich "babcia..cale życie była jędzą,a tu polka ja zmienila.Teraz nie ma z nia kłopotu,ale już nie wracam do niej,zajmuje się nia "JUZ"RODZINKA...szkoda...cóż bywa...

Też miałam ten problem – byłam młoda i niedoświadczona (w sumie to nadal jestem). Jestem po studiach, z językiem nie ma problemów, ale nadal najbardziej przerażają mnie dwie rzeczy – właśnie brak doświadczeń i rozłąka z rodziną. Ale praktykę się zdobędzie jak w każdej pracy, a firmy pozwalają (przynajmniej w przypadku ProCare) na wyjazd załóżmy na 2 miesiące, a następnie powrót do Polski na miesiąc/dwa. Dzięki temu można trochę popracować i zarobić, ale też nie jest się rzuconym na głęboką wodę, nie odcina się do końca od rodziny. Moim zdaniem dobra opcja dla nas niedoświadczonych lub z niewielkim doświadczeniem.

Też miałam ten problem – byłam młoda i niedoświadczona (w sumie to nadal jestem). Jestem po studiach, z językiem nie ma problemów, ale nadal najbardziej przerażają mnie dwie rzeczy – właśnie brak doświadczeń i rozłąka z rodziną. Ale praktykę się zdobędzie jak w każdej pracy, a firmy pozwalają (przynajmniej w przypadku ProCare) na wyjazd załóżmy na 2 miesiące, a następnie powrót do Polski na miesiąc/dwa. Dzięki temu można trochę popracować i zarobić, ale też nie jest się rzuconym na głęboką wodę, nie odcina się do końca od rodziny. Moim zdaniem dobra opcja dla nas niedoświadczonych lub z niewielkim doświadczeniem.

Mam doświadczenie przy swojej babci ale sporo małe, to mi jednak nie przeszkadza. Ogarnę teorię a praktykę zdobędę w pracy. Jestem wytrzymała również odporna na stres. Klienci w markecie tak dają popalić, że pewnie osoba starsza niczym mnie nie zaskoczy.