ich muss weiter... ich will weiter...

Leni, nie znam Ciebie, ale z tego co czytałam przeszłaś traumę w małżeństwie. Może trzeba to przepracować ze specjalistą? Nieważne co nas spotka w życiu, ważne jak do tego podejdziemy. Co na to Twój Partner? Nie każe Ci rzucić wszystkiego w cholerę i na spokojnie poszukać innej pracy? Mój mąż jest mocno zainteresowany moją pracą w Niemczech (ja pracuję on wydaje na budowę :-) ) , ale jak coś jest nie tak to pierwsze jego słowa, "dzwoń, że zjeżdżasz". Nie mogę sobie pozwolić na długie pozostawanie bez pracy, ale nie można też dać się wykończyć. Ty musisz uwierzyć w siebie. Przepraszam, że tak osobiście, ale ja zostałam wychowana na zahukaną osobę, dopiero mąż mi powoli uświadamiał, ze jestem coś warta. Długo mi to zajęło, ale już lata całe nie daję po sobie jeździć, czego i Tobie życzę.

aniao, opisalam zachowania mego obecnego podopiecznego nie po to , aby sie skarzyc, ale po to , aby pokazac jaka jeszcze moze byc sztela. Praca ta odpowiada mi pod innymi waznymi dla mnie wzgledami: nie musze dojezdzac, czas pracy tez jest zadowalajacy, gaza rowniez, niewiele do zrobienia bez obciazania mego chorego kregoslupa. Mysle, ze znalazlam dzis punkt wyjsciowy w ujarzmieniu mego pdp. Jaki sposob?- otwarcie mowic co mi sie w jego zachowaniu nie podoba. Dzis , kiedy pomagalam mu zdjac kurtke, oczywiscie zarzadal aby to bylo cak cak cak. Powiedzialam mu, ze nie lubie kiedy on jest ciagle nerwowy, to powoduje dla mnie steres , a on powinien byc zadowolony , ze nie traktuje go jak drewno, tylko jak czlowieka, bo mam ludzkie uczucia i nie chce mu sprawiac dodatkowego bolu, i mamy bardzo duzo czasu , na zrobienie wszystkiego, co jest mu potrzebne i nie musimy sie spieszyc. Zareagowal natychmiast , ale juz spokojnie, ze mam racje . Mysle, ze to mu tez pozostalo z jego lat pracy, gdzie byl zawsze szefem i dobieral ludzi wedlug swego upodobania. Nawet dzis uczyl mnie niemieckiego.
  Dlaczego nie chce  szukac znowu innego miejsca pracy? Po pierwsze nie jest to tak latwa sprawa , aby znalezc szybko , bo nie stoi za mna agencja, ktora zalatwia mi miejsce pracy, a musze byc ubezpieczona, bo nie chce miec nic wspolnego z biurem pracy. Mialam kilka ofert, ale albo trzeba bylo dojezdzac okolo godziny i wczesnie rano, a zaplata tez minimalna, albo obrabiac pol rodziny. 
 Co na to moj partner? Jestem dorosla i ja podejmuje decyzje. Rozmawiamy o tym jak minal dzien i Andy daje mi rady, jak mam podejsc do problemow z pdp. On ma racje, ze my Polacy jestesmy zupelnie inni mentalnie niz Niemcy i dlatego czesto trudno nam zrozumiec pewne sytuacje. Najwazniejsze czego mnie uczy, walczyc o swoja godnosc, nie stac na pozycji pokrzywdzonego i upokorzonego. Tego wlasnie sie ucze i nie jest to proste, ale mam nadzieje, ze z czasem pokonam swoj nieprzydajacy sie do niczego w tych czasach charakter poddanego.

aniao, opisalam zachowania mego obecnego podopiecznego nie po to , aby sie skarzyc, ale po to , aby pokazac jaka jeszcze moze byc sztela. Praca ta odpowiada mi pod innymi waznymi dla mnie wzgledami: nie musze dojezdzac, czas pracy tez jest zadowalajacy, gaza rowniez, niewiele do zrobienia bez obciazania mego chorego kregoslupa. Mysle, ze znalazlam dzis punkt wyjsciowy w ujarzmieniu mego pdp. Jaki sposob?- otwarcie mowic co mi sie w jego zachowaniu nie podoba. Dzis , kiedy pomagalam mu zdjac kurtke, oczywiscie zarzadal aby to bylo cak cak cak. Powiedzialam mu, ze nie lubie kiedy on jest ciagle nerwowy, to powoduje dla mnie steres , a on powinien byc zadowolony , ze nie traktuje go jak drewno, tylko jak czlowieka, bo mam ludzkie uczucia i nie chce mu sprawiac dodatkowego bolu, i mamy bardzo duzo czasu , na zrobienie wszystkiego, co jest mu potrzebne i nie musimy sie spieszyc. Zareagowal natychmiast , ale juz spokojnie, ze mam racje . Mysle, ze to mu tez pozostalo z jego lat pracy, gdzie byl zawsze szefem i dobieral ludzi wedlug swego upodobania. Nawet dzis uczyl mnie niemieckiego.
  Dlaczego nie chce  szukac znowu innego miejsca pracy? Po pierwsze nie jest to tak latwa sprawa , aby znalezc szybko , bo nie stoi za mna agencja, ktora zalatwia mi miejsce pracy, a musze byc ubezpieczona, bo nie chce miec nic wspolnego z biurem pracy. Mialam kilka ofert, ale albo trzeba bylo dojezdzac okolo godziny i wczesnie rano, a zaplata tez minimalna, albo obrabiac pol rodziny. 
 Co na to moj partner? Jestem dorosla i ja podejmuje decyzje. Rozmawiamy o tym jak minal dzien i Andy daje mi rady, jak mam podejsc do problemow z pdp. On ma racje, ze my Polacy jestesmy zupelnie inni mentalnie niz Niemcy i dlatego czesto trudno nam zrozumiec pewne sytuacje. Najwazniejsze czego mnie uczy, walczyc o swoja godnosc, nie stac na pozycji pokrzywdzonego i upokorzonego. Tego wlasnie sie ucze i nie jest to proste, ale mam nadzieje, ze z czasem pokonam swoj nieprzydajacy sie do niczego w tych czasach charakter poddanego.

aniao, opisalam zachowania mego obecnego podopiecznego nie po to , aby sie skarzyc, ale po to , aby pokazac jaka jeszcze moze byc sztela. Praca ta odpowiada mi pod innymi waznymi dla mnie wzgledami: nie musze dojezdzac, czas pracy tez jest zadowalajacy, gaza rowniez, niewiele do zrobienia bez obciazania mego chorego kregoslupa. Mysle, ze znalazlam dzis punkt wyjsciowy w ujarzmieniu mego pdp. Jaki sposob?- otwarcie mowic co mi sie w jego zachowaniu nie podoba. Dzis , kiedy pomagalam mu zdjac kurtke, oczywiscie zarzadal aby to bylo cak cak cak. Powiedzialam mu, ze nie lubie kiedy on jest ciagle nerwowy, to powoduje dla mnie steres , a on powinien byc zadowolony , ze nie traktuje go jak drewno, tylko jak czlowieka, bo mam ludzkie uczucia i nie chce mu sprawiac dodatkowego bolu, i mamy bardzo duzo czasu , na zrobienie wszystkiego, co jest mu potrzebne i nie musimy sie spieszyc. Zareagowal natychmiast , ale juz spokojnie, ze mam racje . Mysle, ze to mu tez pozostalo z jego lat pracy, gdzie byl zawsze szefem i dobieral ludzi wedlug swego upodobania. Nawet dzis uczyl mnie niemieckiego.
  Dlaczego nie chce  szukac znowu innego miejsca pracy? Po pierwsze nie jest to tak latwa sprawa , aby znalezc szybko , bo nie stoi za mna agencja, ktora zalatwia mi miejsce pracy, a musze byc ubezpieczona, bo nie chce miec nic wspolnego z biurem pracy. Mialam kilka ofert, ale albo trzeba bylo dojezdzac okolo godziny i wczesnie rano, a zaplata tez minimalna, albo obrabiac pol rodziny. 
 Co na to moj partner? Jestem dorosla i ja podejmuje decyzje. Rozmawiamy o tym jak minal dzien i Andy daje mi rady, jak mam podejsc do problemow z pdp. On ma racje, ze my Polacy jestesmy zupelnie inni mentalnie niz Niemcy i dlatego czesto trudno nam zrozumiec pewne sytuacje. Najwazniejsze czego mnie uczy, walczyc o swoja godnosc, nie stac na pozycji pokrzywdzonego i upokorzonego. Tego wlasnie sie ucze i nie jest to proste, ale mam nadzieje, ze z czasem pokonam swoj nieprzydajacy sie do niczego w tych czasach charakter poddanego.

"Rozmawiamy o tym jak minal dzien i Andy daje mi rady, jak mam podejsc do problemow z pdp. On ma racje, ze my Polacy jestesmy zupelnie inni mentalnie niz Niemcy i dlatego czesto trudno nam zrozumiec pewne sytuacje. "

Zaciekawiłas mnie. Możesz podać przykłady.

A wiesz, że ja też o tym myślałam? Podpinam się pod prośbę.

Kochani, co zrobilibyscie w takiej sytuacji? Dziadkowi dzis rano wysypaly sie tabletki z calego dnia na podloge. Nie wiem ile udalo mu sie tych porannych zjesc i jak podeszlam do niego, kazal mi je pozbierac i wlozyc do przedzialki na obiad. Po poludniu zapytalam go czy nie lepiej jak bede mu dawac kazda dawke do kieliszka, bo jest mu niewygodnie dlonmi w calym przydziale operowac. Rozdarl sie na mnie, ze mam nie robic teatru i przydzial tabletek na obiad jest za duzy. Powiedzialam, ze nie wiem jakie tabletki bierze o jakiej porze , bo nie ja je rozdzielam i wtedy zadzwonil do jego przyjaciolki. Jej tez sie werwalo i na jej propozycje dzielenia tych tabletek podobnie jak zaproponowalam, rozdarl sie, ze od 20 lat tak bierze i bedzie to robil. Nie potrzebuje porady- zmien te sztele- tylko co byscie zrobily na moim miejscu, pracujac dalej tam. To tylko dzisiejsza sparawa. Wczoraj i przedwczoraj dziadek byl do rany przyloz.

Kochani, co zrobilibyscie w takiej sytuacji? Dziadkowi dzis rano wysypaly sie tabletki z calego dnia na podloge. Nie wiem ile udalo mu sie tych porannych zjesc i jak podeszlam do niego, kazal mi je pozbierac i wlozyc do przedzialki na obiad. Po poludniu zapytalam go czy nie lepiej jak bede mu dawac kazda dawke do kieliszka, bo jest mu niewygodnie dlonmi w calym przydziale operowac. Rozdarl sie na mnie, ze mam nie robic teatru i przydzial tabletek na obiad jest za duzy. Powiedzialam, ze nie wiem jakie tabletki bierze o jakiej porze , bo nie ja je rozdzielam i wtedy zadzwonil do jego przyjaciolki. Jej tez sie werwalo i na jej propozycje dzielenia tych tabletek podobnie jak zaproponowalam, rozdarl sie, ze od 20 lat tak bierze i bedzie to robil. Nie potrzebuje porady- zmien te sztele- tylko co byscie zrobily na moim miejscu, pracujac dalej tam. To tylko dzisiejsza sparawa. Wczoraj i przedwczoraj dziadek byl do rany przyloz.

Kochani, co zrobilibyscie w takiej sytuacji? Dziadkowi dzis rano wysypaly sie tabletki z calego dnia na podloge. Nie wiem ile udalo mu sie tych porannych zjesc i jak podeszlam do niego, kazal mi je pozbierac i wlozyc do przedzialki na obiad. Po poludniu zapytalam go czy nie lepiej jak bede mu dawac kazda dawke do kieliszka, bo jest mu niewygodnie dlonmi w calym przydziale operowac. Rozdarl sie na mnie, ze mam nie robic teatru i przydzial tabletek na obiad jest za duzy. Powiedzialam, ze nie wiem jakie tabletki bierze o jakiej porze , bo nie ja je rozdzielam i wtedy zadzwonil do jego przyjaciolki. Jej tez sie werwalo i na jej propozycje dzielenia tych tabletek podobnie jak zaproponowalam, rozdarl sie, ze od 20 lat tak bierze i bedzie to robil. Nie potrzebuje porady- zmien te sztele- tylko co byscie zrobily na moim miejscu, pracujac dalej tam. To tylko dzisiejsza sparawa. Wczoraj i przedwczoraj dziadek byl do rany przyloz.

Kochani, co zrobilibyscie w takiej sytuacji? Dziadkowi dzis rano wysypaly sie tabletki z calego dnia na podloge. Nie wiem ile udalo mu sie tych porannych zjesc i jak podeszlam do niego, kazal mi je pozbierac i wlozyc do przedzialki na obiad. Po poludniu zapytalam go czy nie lepiej jak bede mu dawac kazda dawke do kieliszka, bo jest mu niewygodnie dlonmi w calym przydziale operowac. Rozdarl sie na mnie, ze mam nie robic teatru i przydzial tabletek na obiad jest za duzy. Powiedzialam, ze nie wiem jakie tabletki bierze o jakiej porze , bo nie ja je rozdzielam i wtedy zadzwonil do jego przyjaciolki. Jej tez sie werwalo i na jej propozycje dzielenia tych tabletek podobnie jak zaproponowalam, rozdarl sie, ze od 20 lat tak bierze i bedzie to robil. Nie potrzebuje porady- zmien te sztele- tylko co byscie zrobily na moim miejscu, pracujac dalej tam. To tylko dzisiejsza sparawa. Wczoraj i przedwczoraj dziadek byl do rany przyloz.

Kochani, co zrobilibyscie w takiej sytuacji? Dziadkowi dzis rano wysypaly sie tabletki z calego dnia na podloge. Nie wiem ile udalo mu sie tych porannych zjesc i jak podeszlam do niego, kazal mi je pozbierac i wlozyc do przedzialki na obiad. Po poludniu zapytalam go czy nie lepiej jak bede mu dawac kazda dawke do kieliszka, bo jest mu niewygodnie dlonmi w calym przydziale operowac. Rozdarl sie na mnie, ze mam nie robic teatru i przydzial tabletek na obiad jest za duzy. Powiedzialam, ze nie wiem jakie tabletki bierze o jakiej porze , bo nie ja je rozdzielam i wtedy zadzwonil do jego przyjaciolki. Jej tez sie werwalo i na jej propozycje dzielenia tych tabletek podobnie jak zaproponowalam, rozdarl sie, ze od 20 lat tak bierze i bedzie to robil. Nie potrzebuje porady- zmien te sztele- tylko co byscie zrobily na moim miejscu, pracujac dalej tam. To tylko dzisiejsza sparawa. Wczoraj i przedwczoraj dziadek byl do rany przyloz.

Witajcie:))
  Troche mnie tu nie bylo, ale zakrecony czas .  Moj podopieczny jak sie okazuje nie ma nikogo oprocz nas czworo( ja, jego sasiadka, Polka przychodzaca do n iego od 3 lat i stary kolega z ogrodka) i wszystkich tak samo traktuje. Wlasnie tych, ktorzy trwaja przy nim i pomagaja mu. Dziadek ma typowo niemieckie podejscie do relacji czlowiek- czlowiek. My Polacy jesli sie z kims poklocimy, to przewaznie nie rozmawiamy za chwile ze soba jakby nigdy nic sie nie stalo. Niemcy niestety sa inni. U nich zaraz wszystko odlatuje w niepamiec i jakby nigdy nic sie nie stalo.
   Przed paroma dniami po jego wrzaskach, powiedzialam mu , ze mam juz pelna morde tego wrzeszczenia, krytykowania...... walnelam drzwiami od auta i zyczylam mu milego dnia. Sasiadka powiozla go na ogrod. Mialam zwalony dzien , ale juz nie musialam do niego isc po telefonie tejze sasiadki do mnie, widzacej cala akcje. Kazala mi odpoczac. Ona przytakuje mu , ze jest glupia, ze on ma zawsze racje......
 W srode o 6 rano byla taka przewalka z dziadkiem, ze musialam wziac tabletke uspokajajaca. Byl w tykim stanie, ze myslalam , ze zejdzie na moich oczach, ale mial sile mi ublizac. Resztkami sil wpakowal sie do taksowki i pojechal jak zwykle do reha na swoje zajecia. zaraz zadzwonilam do jego sasiadki i powiedzialam zeby tam jechala zobaczyc, ale zaraz dostala telefon, ze dziadek jest tak slaby, ze nie moze cwiczyc. Wrocil do domu, zaraz lekarz....... no i zakaz przemeczania sie. Nie bylam tam od srody, ide jutro wieczorem na ostatnia zmianke, dziadka przygotowac do spania. W czwartek rano zadzwonil do mnie- Lena, gdzie ty jestes???:)))) Mowie, ze mam wolne jego Erika przyjdzie( ta sie ciagle spoznia, a dziadek jest punktualny) . O , przepraszam hahah , czemu ja nic nie wiem. Ponad godzine wygadywal sasiadce jaka to ona jest nieodpowiedzialna....
Taki nietypowy typ, wie ze nie jest w stanie sam ze wszystkim sobie poradzic, ma nas i sie na nas wyzywa, to jedno co mu jeszcze w zyciu pozostalo.
  W miedzyczasie rozgladam sie za czyms innym, ale juz na spokojnie bo czuje, ze mam szczescie tutaj do zakreconych. Poza tym zycie na wolnosci jest fajne pomimo ciezkiej szteli,ale te kilka godzin dziennie mozna wytrzymac, z czegos teraz tez musze zyc. W srode bylismy z Andy na grilu , dzis tez idziemy do innych znajomych. Poza praca jest inne nasze zycie.
  Pozdrowionka Kochani:)))