aja jestem po prostu MATKĄ.Mam troje dzieci Dwoje pracuje.Najstarsza jest lekarzem i pracuje w POLTRANSPLANT więc daje drugie życie ,a raczej star się.Syn jest elektronikiem samochodowym.Najmłodsza córcia uczy się na fizjoterapeutkę.A jaka ja jestem?Normalna(chyba)To co miałam zrobić to zrobiłam.Kiedy dzieci były małe ,nie pracowałam.Zajmowałm sie domem i dziećmi z własnego wyboru.Dalam im to co każda matka dać powinna;miłość,wsparcie ,wykształcenie,przywiaznie do korzeni.Byłam w domu kieduy wracały ze szkoły,miały obiadek i spacery na czas,zawsze wytarty nosek jak pałakały..Teraz kiedy chcą być PANEM własnego życia,pozwalam na to i delikatnie stanełam obok i obserwuję jak uczą sie ŻYĆ na własny rachunek.Ni epzrecze ,ze moja ręka dość często żuca sie na pomoc,ale tylko wtedy kiedy sami tego chcą.Teraz mogę robić to co chcę,a przy okazji finasować to czego nie udało mi sie,bo wszystkie pieniążki szły na wykształcenie dzieci.Czuję sie spełniona ,szczęśliwa i nie mam sobie niczego do zarzucenia.Kocham moje dzieci nad życie i bardzo tęsknie na wyjazdach,ale nie można zjeść ciastko i mieć ciastko.To tak w skrócie..Nic szczególnego...
Matka Polka
.
Hej Matki Polki!Tak sobie pomyślałam, że możemy zacząć tu taki temat.. według mnie wszystkie nimi jesteśmy, ale co to pojęcie znaczy dla każdej z Was z osobna? Jak się spełniacie w tej roli?Ja mimo, że na wyjeździe dalej czuję się głową rodziny! Finansuje moje dzieci, przywożę prezenty, wspieram emocjonalnie...(choć czasem jest to trudne, bo to ja potrzebuje tego wsparcia... ) Kogo Wy zostawiłyście w Polsce? Z kim Wy utrzymujecie kontakt? Jak się z tym czujecie??Opowiadajmy swoje historie i się tym nawzajem wspierajmy!! :)
Inie bede nic pisac, bo przyjdzie taka malina, na ten przyklad i napisze wulgarne slowa, jak wczoraj. o!.
Moje 2 córki już są dorosłe,syn ma 16 lat ,ale rodzicem jest się przez całe życie ,więc wspieram ich jak tylko potrafię.Decydując się na rozłąkę,pierwszą tak długą po 24 latach małżeństwa ,rodzicielstwa tak naprawdę nie wiedziałam co będzie jeśli na 11 dniowych wakacjach już tęskniłam za nimi. Ale po prawie 1 miesięcznym pobycie stwierdzam,że wszystkim na dobre taki wyjazd wychodzi.Syn staje się bardziej samodzielny pod nieobecność Mamy,córki fantastycznie wspierają ojca w jego codziennych zmaganiach z obowiązkami Pani domu. Mąż tęskni,ja też -zdrowo.Jeżeli mądrze podejdziemy do takich prac na wyjeździe i będziemy się nawzajem wspierać ,to nie ma siły,która by zburzyła spokój i porządek w rodzinie.I mocno w to wierzę.:przytula:
Jestem więc szczęśliwą matką szczęśliwych dzieci,które udało mi się wychować samotnie na fajnych dorosłych:)I z tego jestem dumna:)
ptaszek, bardzo sie ciesze, ze czujesz sie w pelni spelniona jako matka. Nie zawsze jednak pomimo najszczerszych naszych staran, wszystko przebiega tak idealnie. Mam 2 corki i uczylam je zycie tak samo a jednak..... Dzieci kiedys DORASTAJA i nie ma sie na nie wplywu. Chociaz widze bledy mojej mlodszej corki i cierpie z tago powodu, nie potrafie do niej dotrzec i juz nie chce tak na prawde. Pozwalam jej sparzyc sie na wlasnych bledach.W ubieglym tygodniu widzialam ja pierwszy raz na zywo po 3 latach.Przerazilam sie jej wygladem. To nie jest moja kochana coreczka. Probuje jej caly czas wytlumaczyc , ze popelnia ten sam blad , co ja z jej ojcem, nie skutkuje. Mam nadzieje, ze obudzi sie wczesniej niz ja i odkryje swoje zycie na nowo. Mysle, ze cechy naszych dzieci zakodowane sa w genach i niewazne jest jaki przyklad im dajemy. Kiedys wyrywaja sie z pod naszej kontroli. Malzenstwo to wspolnota dwojga obcych ludzi i dobrze jest , jesli te dwie polowki do siebie pasuja inaczej jest chaos dla ich potomlow rowniez.
A ty z satysfakcją powiesz kultowe : " a nie mówiłam " i tego Ci z całego serca życzę
Hej Matki Polki!Tak sobie pomyślałam, że możemy zacząć tu taki temat.. według mnie wszystkie nimi jesteśmy, ale co to pojęcie znaczy dla każdej z Was z osobna? Jak się spełniacie w tej roli?Ja mimo, że na wyjeździe dalej czuję się głową rodziny! Finansuje moje dzieci, przywożę prezenty, wspieram emocjonalnie...(choć czasem jest to trudne, bo to ja potrzebuje tego wsparcia... ) Kogo Wy zostawiłyście w Polsce? Z kim Wy utrzymujecie kontakt? Jak się z tym czujecie??Opowiadajmy swoje historie i się tym nawzajem wspierajmy!! :)
Napisałaś 2 posty ( jak do tej pory ) , jeden tutaj a drugi w pamiętniku Zosi i tam też chciałaś , żeby Zosia uchyliła rąbka tajemnicy i popisała trochę o swoich dzieciach , rodzinie itp..Nie mam Ci tego za złe, ale jakoś dziwnie mi to wygląda , bo jest temat " Nasze dzieci " a teraz jeszcze " Matka Polka " i dziewczyny i tak będą to samo pisać w obu tematach , tylko , że trochę w innych ujęciach a i tak wychodzi masło - maślane ......zresztą , róbta se co chceta !
)))))) 
Zwłaszcza że ona sama na temat swoich dzieci nie napisała nic...
Droga Dorotheo , mam do Ciebie pytanie : jakoś mi się dziwnym wydaje , że interesują Cię tylko Matki - Polki , czy Ty piszesz jakąs pracę na ten temat ?
Napisałaś 2 posty ( jak do tej pory ) , jeden tutaj a drugi w pamiętniku Zosi i tam też chciałaś , żeby Zosia uchyliła rąbka tajemnicy i popisała trochę o swoich dzieciach , rodzinie itp..Nie mam Ci tego za złe, ale jakoś dziwnie mi to wygląda , bo jest temat " Nasze dzieci " a teraz jeszcze " Matka Polka " i dziewczyny i tak będą to samo pisać w obu tematach , tylko , że trochę w innych ujęciach a i tak wychodzi masło - maślane ......zresztą , róbta se co chceta ! :-)))))))
Podpisuję się pod tym w 100 % jako Matka Polka dwóch Cudnych Córek i jednego przystojnego Synka :milosc1:
Tylko przystojne i cudne .-)))
No jesli maja Cudna Mamusie i Przystojnego Tatusia, to jakie maja byc?
Tylko przystojne i cudne .-)))
kurcze zawsze chciałam mieć dłuzsze nogi ,jak mój ojciec a tu zaledwie 156 w kapeluszu 
Niekoniecznie Amelko.Czasmi dziedziczymy geny po dziadkach.........czasmi po sąsiadach :lol2: kurcze zawsze chciałam mieć dłuzsze nogi ,jak mój ojciec a tu zaledwie 156 w kapeluszu :yo:
To po Dziadku i Mamie. Dziadek mial 200 cm, Babcia 150. Male jest piekne.