12 września 2013 17:29 / 6 osobom podoba się ten post
anowi46Witam!
Jestem nowa na forum.Cóż zawalił mi się świat,a byłam taka silna.Pracowałam a właściwie harowałam 19 lat z mężem/jego tj trzecie małżeństwo,moje drugie,nie mamy dzieci./Pomagałam ,bo ponoć dwie poprzednie żony go okradły,zbudowaliśmy 2 piękne domy ,teraz on okradł mnie ze wszystkich wspólnych pieniędzy za dom.,który sprzedaliśmy.Znęca się psychicznie,niespodziewanie kopie mnie prąd,dzieją się dziwne rzeczy,gdy na horyzoncie u męża pojawia się nowa kobieta.Raz b.wesoły innym razem twarz mordercy.Chcę uciec,chcę żyć spokojnie ,mogę jeszcze pracować,może gdzieś jestem jeszcze potrzebna ,gdzie nikt nie będzie się nade mną znęcał i będę mogła spokojnie spać.Mam już 67 lat ,ale nie choruję.Nie widzę wyjścia.Jedyne to znależć azyl i pracę u normalnej rodziny w Niemczech albo Szwajcarii.Znam język niemiecki.
Moj e-mail
Nic nie ma w Twoim profilu niestety.....nie wiem jak masz na imie i czy historia jest powazna,bo bylo wiele malo powaznych...Ja mysle,ze w tej sytuacji powinnas w pierwszej kolejnosci walczyc o dom,na ktory pracowalas cale zycie,bo wydaje mi sie,ze to jest najwazniejsze w tej sytuacji,bo teoretycznie co da Tobie ucieczka jak nazywasz,do Niemiec czy Szwajcarii?Ok,moze zarobisz jakies pieniadze,ale dokad wrocisz?i nie zarabia sie az takich kokosow,zeby pozwolic sobie na palenie mostow za soba.A taki facet,ktory tak sie zachowuje,nie jest wart tego,zeby nad nim litowac sie.Z pewna zenada kiedys a teraz calkiem swiadomie i bez zadnego krepowania sie,przyznaje sie otwarcie ze tez trafilam na swojej drodze takiego typa,ktory niestety byl moim mezem,i nie trafia sie to tylko w rodzinach biednych czy patologicznych.Szkoda zycia na takich typow,lepiej isc swoja droga,bo od kiedy ja poszlam swoja,bylo ciezko to fakt,ale poczulam ze zycie jest fajne,normalne,bo mialam okres zalamania i myslenia ,ze w zyciu nic fajnego mnie nie spotka i to pieklo zostanie do konca moich dni.Guzik prawda,nie dajcie sie kobietki:)))))
