Życie po powrocie do Polski - temat Romany

przeprosiłam parę postów wyżej, więc przykro mi, gdy ktoś o wymądrzaniu się pisze. Sądziłam, że słowo "przepraszam" zamyka sprawę.

system 2 na 2 miesiące powoduje to ,ze tak do końca nigdy nie jestem całkowicie w pracy i zupełnie w domu-powrotu na stałe zbyt szybko nie bedzie moze w okolicach 40stki-;)na dzien dzisiejszy sobie polskich pieniedzy w portfelu nie wyobrazam........opiekunki emerytki ,rencistki to norma tu...za to nie ma mlodych -szkoda-

Zajrzalam tu dopiero dzis,tak poczytac-bo obecnie jesten na wyjezdzie.Kochana kolezanko po fachu-swoj post zamiescilas 24.12-wigilia!!,napisalas co pomyslalas nie rozumiejac chyba wypowiedzi Romany-poznalam Romane osobiscie(glosowo,na spikerii)jest to osoba,madra,mila,zawsze doradzi,na pewno sie nie wymadrza-moze napisala tak jak napisala ale na pewno nie z jakims podtekstem albo zeby kogos urazic.Szkoda takich zimnych wpisow i to w wigilie.

:))))))))))))))))))))))))no co?a nie prawda???????????

Bo i wpis Romany nie zawiera nic niestosownego. Przynajmniej ja tam nic złego nie dostrzegam :) Po prostu nie wszystkie panie przeczytały go chyba ze zrozumieniem :)

Jestem emerytką więc forma zatrudnienia nie jest problemem,problemem natomiast jest podjęcie decyzji kończącej wyjazdy.Po tylu latach trudno jest osiąść na stałe w domu gdy zdrowie dopisuje,dzieci "na swoim" a standard życia na odpowiednim poziomie.Jak jestem w domu chce jechać do pracy a jak jestem w pracy tęsknię za domem.Każdy indywidualnie podejmuje decyzję,należy to uszanować.Teraz pracuję 2 m-ce/2 m-ce albo 6 tyg./6 tyg.ale bywało,ze dwa razy w roku byłam w domu na krotko,bo musiało tak być.Ciężko idzie mi pisanie bo dopiero to mój trzeci wpis,może się rozpiszę.spokojnej nocki życzę.dobranoc.

Po powrocie do domu zwykle zaczynam generalne porządki, bo mieszkanko pod opieką mojego dorosłego już syna posprzątany ma tylko ryneczek. Obiecuję sobie po powrocie, że tak samo intensywnie jak w Niemczech będę wkuwać niemiecki, ale najczęściej strasznie mi się nie chce. Wiem, że muszę i motywacji nie brak, ale taki leń we mnie wstępuje, aż mi wstyd. Zauważyłam, że zdecydowanie bardziej mobilizuję się do nauki, będąc w Niemczech niż tu. Jak to wygląda u Was, koleżanki? Za chwilę właśnie mam w planie posiedzieć przy moich zeszytach. Viel Spass! mówią Niemcy w tej sytuacji.

Fado, znaczy się, jesteśmy normalne. Mam tak samo - mam mocne postanowienie jadąc do domu - że nie zwolnię tempa nauki - i nie zaglądam do niemieckiego aż do powrotu na ziemię niemiecką. Tak jest i już. Rozgrzeszam się z tego. Należy nam się prawo do lenistwa. Totalnego.

Po powrocie do domu jestem stara a w Niemczch zaledwie w średnim wieku.30.01. wyjeżdżam sie odmłodzić.

A ja teraz jestem leniuchującą kura domową. Ach jak przyjemnie się byczyć!! Jakoś trzeba energię uzbierać, którą potem tak hojnie staruszkom się rozdaje.

Fodo na pytanie odpowiedziala Benita ja mam tak samo moze nie mam lenia ale zawsze tyle spraw na glowie i jak malo to sobie jeszcze dobieram a zlapalam sie na tym ze ja wrecz uciekam od tej nauki w Polsce .tu natomiast wrecz trzeba sie brac za nauke .mam okreslony czas na skonczenie jakiegos dzialu i to jest mus .pozdrawiam i wytrwalosci zycze

Justa, ja jeszcze Cie nie powitałam w tym nowym Roku - więc witaj krajanko na tej obcej ziemi. Masz racje, w busuu przesyuwam sobie co jakiś czas terminy, ale czuję presję i robię co do mnie należy. W Polsce nie.

Gotuję dziś barszczyk do pierożków, które dostałam od koleżanki. Ona jak robi pierogi, to idzie na całość. Potem pół rodziny i znajomych zna ich smak. Strasznie nie niemiecki to obiad, ale trzeba odreagować od tych puszek i mrożonek. Uwielbiam czysty barszczyk z odrobina czosnku, ale tak bez przesady z tym ostatnim. Pycha! A co Wy pichcicie dziś w domku?

Ja dziś zrobiłam gołąbki z sosem pomidorowym tylko kupuję kapuste włoską.zrobiłam ich 12 więc też będziemy je jeść pare dni babcia zjadła jednego ja dwa

A ja powiedziałam dziś dziadkowi, że nie chce mi się gotować i nie mam weny. Idziemy zjeść poza domem :)