Za czym najbardziej tęsknimy
Jeszcze się nie sklonowałam
Mnie nie wiadomo
Nie w małżeństwie.Na forum czasem lepiej kłamać albo milczeć.
W małżeństwie ani kłamać ani milczeć.Rozmawiać.A na forum też rozmawiać,ale nie....paplać.
W małżeństwie ani kłamać ani milczeć.Rozmawiać.A na forum też rozmawiać,ale nie....paplać.
Chyba jesteś sporo starszy ode mnie,ale ok,synku.
Mój syn ma lat 22 ;-)
Najbardziej tęsknię za moim beztroskim dzieciństwem na wsi.
Za swobodą, wolnością i czystym powietrzem. Za zapachem łąk, pasącymi się owcami i baranem, który mnie zawsze ganiał, jak skracałem drogę powrotną ze szkoły.
Za starą wierzbą, w której spróchniałym wnętrzu raz tak się schowałem, że nikt nie mógł mnie znaleźć.
Sam wylazłem, bo bardzo zgłodniałem. I nie mogłem zrozumieć, dlaczego moja Matka tak płacze
))
Za swobodą, wolnością i czystym powietrzem. Za zapachem łąk, pasącymi się owcami i baranem, który mnie zawsze ganiał, jak skracałem drogę powrotną ze szkoły.
Za starą wierzbą, w której spróchniałym wnętrzu raz tak się schowałem, że nikt nie mógł mnie znaleźć.
Sam wylazłem, bo bardzo zgłodniałem. I nie mogłem zrozumieć, dlaczego moja Matka tak płacze
))To ciekawe, bo u nas też głęboka studnia była. Woda czysta i zawsze bardzo zimna. Ale strumyka nie było, niestety. Za to stawy z rybami aż dwa były.
Za tymi rybami też tęsknię. Szczupaki, karasie w jednym i karpie w tym drugim.
Dlatego nie jadam karpia w Wigilię, bom już swoje zjadł))
Za tymi rybami też tęsknię. Szczupaki, karasie w jednym i karpie w tym drugim.
Dlatego nie jadam karpia w Wigilię, bom już swoje zjadł
))
To był może żuraw?
Nie, no normalna studnia była, głęboka na 9 czy tam 11 kręgów, z drewnianym dachem i taką też zamykaną pokrywą. Pamiętam to. Ale była jakaś pompa chyba, która tę wodę do domu pompowała, bo strasznie warczało od czasu do czasu.
I kibelki były dwa. Jeden z drewnianych desek za budynkiem gospodarczym he, he, he ale do niego nikt nie chodził, a normalny w domu był. W korytarzu co ciekawe, spłuczka wisiała bardzo wysoko. Długi dziwny łańcuch z uchwytem na końcu do pociągania. I straszny "rumot" był jak woda spływała do sedesu.))
I kibelki były dwa. Jeden z drewnianych desek za budynkiem gospodarczym he, he, he ale do niego nikt nie chodził, a normalny w domu był. W korytarzu co ciekawe, spłuczka wisiała bardzo wysoko. Długi dziwny łańcuch z uchwytem na końcu do pociągania. I straszny "rumot" był jak woda spływała do sedesu.
))
Andrea, żuraw to to, co było u Twojej babci, a "kolbka z łańcuchami" to kołowrót (maszyna prosta), który zastąpił żurawie.
A z chabrów robiliśmy wino hi, hi, hi. No i poszliśmy w żyto do sąsiada, bo tam chabrów było full.
Tak przez kilka razy. Musieliśmy chyba nieźle to zboże mu podeptać, bo raz zrobił na nas zasadzkę i nas tak pogonił, że ten strach pamiętam do dziś.
Tak przez kilka razy. Musieliśmy chyba nieźle to zboże mu podeptać, bo raz zrobił na nas zasadzkę i nas tak pogonił, że ten strach pamiętam do dziś.
Tak, przypomniałeś mi to teraz. Chleb, to był chleb. Zapach, moja babcia na liściu kapusty piekła. Okrągłe robiła. Mama natomiast piekła normalny prostokątny w blaszce do chleba. Zagniatała w dzieży, jak rósł to ukradkiem robiłem dziurę palcem ))
))
Jak były fajne, to dalej takimi są
Bo nie był to żuraw . Wiem o czym piszesz , bo pamiętam jak gdzieś u rodziny na wsi....kolo Wrocławia nie , bo tam już pompy pamietam były . Chyba w kieleckim ....był taki drąg z hakiem , wiaderka też często " zlatały " z niego ....żuraw o iole pamiętam to też był drąg , ale oparty był o taka podstawę drewnianą , że się przechylało ( tego drążka ) a wiaderko , ewentualnie cebrzyk wisiało nad lustrem wody . Drąg to drąg i się go zanurzało w wodzie " gołemi ręcami ",nie potrzebna była żadna podstawa , prosty drąg z haczykiem albo gwoździem zakrzywionym stojał se oparty o studnię
) a wiaderko , ewentualnie cebrzyk wisiało nad lustrem wody . Drąg to drąg i się go zanurzało w wodzie " gołemi ręcami ",nie potrzebna była żadna podstawa , prosty drąg z haczykiem albo gwoździem zakrzywionym stojał se oparty o studnię To już wtedy nie były fajne ...