Okruchy życia

No patrz, a ja zawsze myślałam,że to rozmiar buta ma znaczenie hi,hi
Skoro tak mówisz to musze Pinokia poszukać :)))

O bucie zapomniałam ! Faktycznie jest ważny rozmiar buta i zwracaj uwagę , czy tak trochę palcami w nim rusza , jak rusza tzn. nie dosyć , że rozmiarowo galanty to jeszcze pracowity , czyli inaczej w tych sprawach " wariat " -:)))))))))

Ivcia, wobec tego poniższe trzy wiersze ze specjalną dedykacją dla Ciebie: na przekór wszystkiemu pokochaj!!!
:*

Cóż warte życie jest bez miłości
zapomnisz sensu jego istnienia
nie masz z kim mnożyć swoich radości
nie masz nikogo do bólu dzielenia
*********************************
Radość dzielona podwójną radością
smutek dzielony połową smutku
gdy rozpacz miesza ci się z żałością
próbujesz z losem walczyć bez skutku
*********************************
Świat nie chce stanąć przed tobą otworem
i los zły uwziął się chyba na ciebie
z dnia na dzień większym zdaje się potworem
każdy szczęśliwy człowiek obok ciebie
*********************************
Przytulić kogoś do siebie chcesz
choć nikt nie stoi w zasięgu dłoni
i płaczesz w ciszy ronisz łzy, że
nie masz dla kogo uczuć swych trwonić
*********************************
Lecz spójrz - wokoło jest tyle ludzi
nie mów że nie masz dla kogo żyć
serce się twoje samo obudzi
i samo mocniej zacznie znów bić
*********************************
Ktoś obok ciebie być może czeka
aż dasz mu jeden maleńki znak
na widok kogo drgnie ci powieka
i szepniesz sama do siebie "tak"
*********************************
Schowaj więc rozpacz do kufra czasu
i obojętność do schowka włóż
wspomnienia złe do przeszłości lasu
swą miłość w dłoń czekającą złóż
*********************************
Otwórz więc oczy, przy tobie jestem
nadzieje chcę ofiarować ci
ze szczerym z serca płynącym gestem
i proszę daj tą nadzieję także ty mi.

Obietnicę szczęścia
sączysz w moje ucho
szeptem żarliwym wstrzymujesz czas
palce jak pędzel
na ciele malują
rozkoszy kwiaty i szczęścia blask
dłonie splecione
siebie szukają
z ciepłej pościeli
przeganiasz lęk
i tylko czasem
z ust twoich słodkich
wśród pocałunków wyrywa się jęk
na cud czekając
językiem zgarniasz
słoneczne krople potu błyszczące
gdy krzyk spełnienia
ku gwiazdom pomknął
twe łzy otulają moje ciało drżące

Dziękuję Ci Lilusiu,wzruszyłam się :))

Noc rozpostarła swe skrzydła
nad naszą miłością
odgrodzeni
od ludzi i rzeczy
od własnych problemów i myśli
jesteśmy tylko
krwią
kipiącą w żyłach
pragnieniem niezaspokojonym
głosem
wydającym urywane dźwięki
otoczeni ciemnością
jak dwoje banitów
niechętnie witamy wschód słońca
przywracający nas światu

Lili, plusy masz oczywiscie za kazde napisanie......

Jestem sama
Nieruchomość świata
napawa mnie
obezwładniającym strachem
Oszalałe serce
szuka ratunku
Jesteś przy mnie
dotykasz
ziemia drży
góry całują niebo
Nierzeczywista
opadam w mrok
Niewolnica serca

Uśmiechnij się
W Twoim uśmiechu jest promień słońca
rozgrzewający serce
i wieczna radość oplatająca duszę
Pocałuj mnie
W Twym pocałunku jest strumień uczuć
zalewający umysł
i powiew nadziei na szczęście
Obejmij mnie
W Twoim uścisku jest moc przetrwania
zimnej zawieruchy
i kolorowa ścieżka
przez szarą codzienność
 

Czym jest szczęście
Jak nie cichym westchnieniem
Pyłem drobnych marzeń
Wirujących w przestrzeni
Gdzie nie ma bólu

Czym jest szczęście
Jak nie głośnym oddechem
Gradem ogromnych pragnień
Szalejących w otchłani
Pełnej pożądania

Czym jest szczęście
Jak nie drobną nadzieją
Na wypełnienie pustki
Rozszarpującej duszę
Łaknącą czułości

Czym jest szczęście
Jak nie ogromną rozpaczą
Przed osamotnieniem
Zagubieniem w życiu
W poszukiwaniu miłości

Gdy zmrok otula
zmęczoną ziemię
siadam
przy oknie
patrząc jak księżyc
powoli zaczyna swoja wędrówkę
Pan Twardowski
uśmiecha się do mnie
i wysyła gwiazdę
by lecąc w pustkę
zabrała w otchłań
moje marzenia.

Zgadza sie ja tez mierze zawsze trzykrotna dlugosc nosa albo budowa dloni tez odzwierciedla interes zycia ,

Gdy odejdę
zamienię się w motyla
o skrzydłach tęczy
i zadrżę w uśmiechu słońca
Wzbiję się w niebo jak okruch brylantu
i polecę wszędzie tam
gdzie zostawiłam
cząstkę miłości
Na parapecie
każdego z kochanków
zabłysnę latem
i sobą

Naprzeciw samotności
w marmurze wykuta
stoi postać bez serca
zimna, bo bez ducha
 
Stoi i wzrok chłodny
niczym wiatr z północy
wbija w przestrzeń odległą
a jej szept proroczy
słyszą tylko nieliczni
ci, co z okrutnością
świat ten kształtowali
w parze z samotnością
 
Naprzeciw wszystkiego
w marmurze wykuta
stoi postać człowiecza
w naiwność osnuta