Asik ty dalej do pani Danke jeździsz?
Żabiennik czyli skok na DE
emi
Nie. To był mój pierwszy wyjazd.
Asik
Kochanie...:) Mam zdjęcia mojej mamy...z roku 1938 lato i wcześniejsze...nie było im różowo. 5 dzieci, dziadek tylko pracował a babcia dziećmi i gospodarstwem sie zajmowała...ale ...ile szczescia na twarzach na zdjęciach :) Moja młodośc tez nie byął różowa...chociaz taat był wojskowy...tajne komplety z katechezy, potem kartki, brak czegokolwiek. Ale to była moja młodość :) Pomimo wszystko uważam że najpiękniejsze lata. Poza tym...cieszmy sie że jeździmy" na służbę" a "nie na roboty" :)) Cieszmy sie że nam za te "służbę" płacą...i to godziwie. Akurat to nie ich wina że musimy sie za kasą uganiac. Ale...powiecie...łatwo jej mówic bo nie trafiła na piekło...może i racja...a na pewno szczęscie :))
Uważam bardzo podobnie ,powiem więcej- dla mnie to nie są ani "roboty" ani "służba"-ja wyjeżdżam do pracy i tak to traktuję ,niezależnie od tego do kogo trafiam,niezależnie od tego czy faszeruje mnie opowiesciami z czasów woejnnych i niezaleznie od tego, jakie mam na te tematy prywatne zdanie.To jest tylko i wyłącznie dobrze płatna praca i wydaje mi sie ,że filozofowanie nt tego czy to służba czy roboty,czy PDP zabijał podczas wojny czy nie, w momencie kiedy same ,dobrowolnie właśnie w D chcemy zarabiać jest kompletnie bezzasadne i "morduje " tylko nasza psychikę-ich na pewno nie....
Asik
Kochanie...:) Mam zdjęcia mojej mamy...z roku 1938 lato i wcześniejsze...nie było im różowo. 5 dzieci, dziadek tylko pracował a babcia dziećmi i gospodarstwem sie zajmowała...ale ...ile szczescia na twarzach na zdjęciach :) Moja młodośc tez nie byął różowa...chociaz taat był wojskowy...tajne komplety z katechezy, potem kartki, brak czegokolwiek. Ale to była moja młodość :) Pomimo wszystko uważam że najpiękniejsze lata. Poza tym...cieszmy sie że jeździmy" na służbę" a "nie na roboty" :)) Cieszmy sie że nam za te "służbę" płacą...i to godziwie. Akurat to nie ich wina że musimy sie za kasą uganiac. Ale...powiecie...łatwo jej mówic bo nie trafiła na piekło...może i racja...a na pewno szczęscie :))
Moją główną motywacją są pieniądze. Nie jestem szczęśliwa, że jeżdżę i nie jest to moja wymarzona praca i sposób na życie.
Jadę do więzień. Życie ucieka przez palce, toczy się gdzieś obok. I nieistotne jaka to stella - super czy nie. I podejrzewam, że w głębi serca każdej z nas czasami żal tych tygodni i miesięcy poświęcanych pdp.
Jadę do więzień. Życie ucieka przez palce, toczy się gdzieś obok. I nieistotne jaka to stella - super czy nie. I podejrzewam, że w głębi serca każdej z nas czasami żal tych tygodni i miesięcy poświęcanych pdp.
roma777
Przepraszam,że się wtrącam,ale u mojej babci(na wcześniejszej stelli) były fotki (oryginalne) hitlera,himmlera i takie tam.Jak zobaczyłam,to mi się słabo zrobiło-babcia miała 96 lat i demencję-nie wiedziała,co jadła na obiad,ale wojnę pamiętała doskonale-była sanitariuszką-kiedy zaczynała mówić-a hitlera znasz-wiedziałam,że będzie kolejna historia wojenna,babcia była miła,ale po obejrzeniu tych zdjęć,jakoś nie mogłam o nich zapomnieć i zastanawiałam się,ilu Polaków zabił jej mąż (był w 44 w Krakowie i Oświęcimiu)-i trudno było mi pogodzić się z faktem,że to żywa historia,że teraz ja-Polka-pracuję tu i słucham tych dla mnie strasznych opowieści.
Roma...musisz zrozumiec że to jest tez dla nich wielka rysa w życiorysie. A to do pamięci....to zupełnie naturalne...to tzw pamięć wsteczna. Z nami bedzie podobnie. Juz teraz wiecej pamietam z dziecinstwa a zapomniałam co przed sekunda robiłam. Powiedziałam tez ...w tym wspomnieniu i wczesniej, że z chwila kiedy historia bedzie w znaczący sposób kolidowac z moja praca bede musiała zrezygnować z niej. Ja też słucham codziennie opowieści z "Hitler Zeit", tez mnie denerwuja ci "nazi" (dla mnie to jak UFO...niezidentyfikowany obiekt latajacy...ale to mój problem z którym musze sobie poradzic zeby móc pracowac i zarabiac bez uszczerbku dla mojego PDP. I tyle w tym temacie.
lena7
Moją główną motywacją są pieniądze. Nie jestem szczęśliwa, że jeżdżę i nie jest to moja wymarzona praca i sposób na życie.
Jadę do więzień. Życie ucieka przez palce, toczy się gdzieś obok. I nieistotne jaka to stella - super czy nie. I podejrzewam, że w głębi serca każdej z nas czasami żal tych tygodni i miesięcy poświęcanych pdp.
Mnie jest żal cały czas ...ale to ja zdecydowałam...choc pomysł nie byl mój. I sie cieszę mimo wszystko...bo paradoksalnie...więcej wygrałam niż straciłam...Ja nie poświęcam sie PDP...poświęcenie jest bezinteresowne.
Nie chodzi o poświęcAnie w znaczeniu oddanie całej siebie i bicie pokłonów, a poświęcEnie w znaczeniu przebywanej tam ilości czasu. Oczywiście nieadekwatnego do czasu z rodziną.
lena7
Nie chodzi o poświęcAnie w znaczeniu oddanie całej siebie i bicie pokłonów, a poświęcEnie w znaczeniu przebywanej tam ilości czasu. Oczywiście nieadekwatnego do czasu z rodziną.
Bo na tym polega ta praca.
lena7
Nie chodzi o poświęcAnie w znaczeniu oddanie całej siebie i bicie pokłonów, a poświęcEnie w znaczeniu przebywanej tam ilości czasu. Oczywiście nieadekwatnego do czasu z rodziną.
To nasz wolny wybór - poczucie poświęcania sie krzywdzi i nas i naszych bliskich.Wg mnie to jest najmniej korzystne podejscie do naszej pracy.Gdyby opiekowac sie niemieckimi staruszkami w ramach wolontariatu -wtedy ,owszem byłoby to poświecenie,ale w momencie kiedy nam za to płacą????
kasia63
To nasz wolny wybór - poczucie poświęcania sie krzywdzi i nas i naszych bliskich.Wg mnie to jest najmniej korzystne podejscie do naszej pracy.Gdyby opiekowac sie niemieckimi staruszkami w ramach wolontariatu -wtedy ,owszem byłoby to poświecenie,ale w momencie kiedy nam za to płacą????
Kasiu, ja to wszystko rozumiem.
I na pewno dla niektórych z nas nie był to wolny wybór, a ostatnia deska ratunku. Nie oszukujmy się: żadna z nas nie jeźdźi z przyjemności, powołania, a dla pieniędzy (głównie). Każda ma COŚ w Polsce: długi, wesele córki/syna, dom w budowie, mieszkanie w remoncie, męża-pijaka itd. Nie chcę nikogo urazić ani obrazić - ja sama zaczęłam jeździć bo zwolniono mnie z dobrze płatnej pracy a mieszkanie z hipoteką utrzymać musiałam. I tak się kręci (do dziś).
:)
I na pewno dla niektórych z nas nie był to wolny wybór, a ostatnia deska ratunku. Nie oszukujmy się: żadna z nas nie jeźdźi z przyjemności, powołania, a dla pieniędzy (głównie). Każda ma COŚ w Polsce: długi, wesele córki/syna, dom w budowie, mieszkanie w remoncie, męża-pijaka itd. Nie chcę nikogo urazić ani obrazić - ja sama zaczęłam jeździć bo zwolniono mnie z dobrze płatnej pracy a mieszkanie z hipoteką utrzymać musiałam. I tak się kręci (do dziś).
:)
lena7
Kasiu, ja to wszystko rozumiem.
I na pewno dla niektórych z nas nie był to wolny wybór, a ostatnia deska ratunku. Nie oszukujmy się: żadna z nas nie jeźdźi z przyjemności, powołania, a dla pieniędzy (głównie). Każda ma COŚ w Polsce: długi, wesele córki/syna, dom w budowie, mieszkanie w remoncie, męża-pijaka itd. Nie chcę nikogo urazić ani obrazić - ja sama zaczęłam jeździć bo zwolniono mnie z dobrze płatnej pracy a mieszkanie z hipoteką utrzymać musiałam. I tak się kręci (do dziś).
:)
Taka decyzja zawsze jest wyborem- można było zamiast Niemiec ,gdzie karmią nas wojennymi historiami wybrać pracę w Skandynawii czy na Wyspach,można było wybrac bezrobocie w PL i comiesieczne wizyty w MOPS po zasiłek,można było wysłać do pracy za granica męża -wybrałysmy tak a nie inaczej i tak to traktujmy,jako wybór -nie poświęcenie.Z ciężarem poświęcenia na plecach źle jest żyć.A przecież wszystko to co robimy codziennie jest "po coś" .
Myśle sobie ,że to jest też u wielu dziewczyn tak,że kiedy jedzie np.na pieczarki czy na szparagi -to mówi "jadę do pracy" a kiedy jedzie jako opiekunka ,ma poczucie właśnie poświęcania się,bo uważa za uwłaczające mycie przysłowiowych "szwabskich tyłków".....A wystarczyłoby przewartościować myślenie.
Myśle sobie ,że to jest też u wielu dziewczyn tak,że kiedy jedzie np.na pieczarki czy na szparagi -to mówi "jadę do pracy" a kiedy jedzie jako opiekunka ,ma poczucie właśnie poświęcania się,bo uważa za uwłaczające mycie przysłowiowych "szwabskich tyłków".....A wystarczyłoby przewartościować myślenie.
Asik nadrobiłam wszystkie wpisy.Pięknie piszesz.Jestem Twoją fanką.Pozdrawiam
Ja też jestem fanka Asika tylko wkręciłabym jej chętnie silniczek ;-))) wszystko jedno gdzie, byle szybciej .....
lena7
Moją główną motywacją są pieniądze. Nie jestem szczęśliwa, że jeżdżę i nie jest to moja wymarzona praca i sposób na życie.
Jadę do więzień. Życie ucieka przez palce, toczy się gdzieś obok. I nieistotne jaka to stella - super czy nie. I podejrzewam, że w głębi serca każdej z nas czasami żal tych tygodni i miesięcy poświęcanych pdp.
święte słowa Lena.Wśród nas są młode dziewczyny,kobiety które powinny realizować się zawodowo ale jak i gdzie jak tylko w Pl wyścig szczurów jest.Ucieka życie przez palce patrz na mnie moja córa mna 14 lat jeszcze przed wyjazdem moim dostała okres a jakby mnie nie było? Sorry starsze koleżanki ale dla was to sytuacja lepsza bo albo macie już emeryturkę i dorabiacie albo brakuje wam jeszcze lat i nie macie możliwości pracy w Pl albo to co powyżej napisała lena do kasi.... Oczywiście są Panie,które juz są same ...... a ja mam cholera zazdrosnego mężą nawet o rower...
gosia35
święte słowa Lena.Wśród nas są młode dziewczyny,kobiety które powinny realizować się zawodowo ale jak i gdzie jak tylko w Pl wyścig szczurów jest.Ucieka życie przez palce patrz na mnie moja córa mna 14 lat jeszcze przed wyjazdem moim dostała okres a jakby mnie nie było? Sorry starsze koleżanki ale dla was to sytuacja lepsza bo albo macie już emeryturkę i dorabiacie albo brakuje wam jeszcze lat i nie macie możliwości pracy w Pl albo to co powyżej napisała lena do kasi.... Oczywiście są Panie,które juz są same ...... a ja mam cholera zazdrosnego mężą nawet o rower...
Gosia zazdrośni meżowie to też potrafią nerwów napsuc . Ale zazdrosny o rower ?
alinka1339
Gosia zazdrośni meżowie to też potrafią nerwów napsuc . Ale zazdrosny o rower ?
nooooooooo bo może kogos poznałam skoro tak często jeżdżę masakra ,co tym chłopom w głowach siedzi?????????