Powitajki przy kawie 76

Dzień dobry ,witam z domowych pieleszy :-)
Dwa tygodnie na wyjeździe minęły szybko. Chciało mi się do domu a jak wróciłam to tęsknię już za dziećmi i wnukami. Szkoda że mam je tak daleko. Chętnie widywałabym je częściej ale tak ciurkiem,dłuższy czas ciągle razem ,to chyba niekoniecznie. Lubię swoje dorosłe życie,swoje rytuały czy dziwactwa ,jak uważają moje dzieci :-). I wolę gościć wszystkich w swoim domu niż być "goszczoną ". Fakt,narobię się więcej przed,w trakcie i po ich wyjeżdzie,ale u siebie. Zgadzam się z powiedzeniem że " wszędzie dobrze ale w domu najlepiej".
W Olsztynie dzisiaj wiosennie,oprócz wyjazdu do centrum,żadnych innych planów nie mam. Slow life ,tak od rana. Wszystko powoli,bez pośpiechu. Jeszcze mi trochę brakuje tego "babcia,możesz ze mną zagrać,możesz się ze mną pobawić,mama,mogłabyś,mama to,babcia tamto,ale chwila moment i przyzwyczaję się do tego,że nikt niczego ode mnie nie chce :oczko1:.
Co ja tutaj piszę o szybko minionych dwóch tygodniach,kiedy nowy rok za pasem a ten obecny zleciał niewiadomo kiedy. Nie rozmyślam nad tym co poszło nie tak,co mogłabym zrobić lepiej czy inaczej bo po co,czasu nie cofnę ,niczego już nie zmienię. W pamięci zachowam dobre chwile a tych,na szczęście,też nie brakowało. Mam nadzieję że u Was teź przeważać będą miłe wspomnienia.
A na dzisiaj życzę Wam dobrego,spokojnego dnia :angel3:

Ja tam jestem mietka :-) ale do czasu , jeśli chodzi o zajmowsmie się wnukami
 Swoje dzieci wychowałam sama i tego też wymagam od swoich latorośli .Na krótko tak ale radzić czy wymagać nie potrafię i nie chce . Ja mam prostu przykład , moja znajoma wożą od wnuka do wnuka, bolofzi albo muszą gdzieś jechać albo jaklies zaproszenie od znajomych i nie wypada nie iść  .Sama sobie klepałem życie , krok po kroczku jak wyklepalsm tak mam 
Niech wnuki cieszą swoich rodziców, a ja ? Obym nie zapomniała, że je mam 
.Bo jak na razie to jeszcze i pamiętam , w przyszłości ? Kto to wie :modlmy sie:

Prawie dobry wieczór. Jeszcze 1 dzień i będziemy witać nowy rok a ja się przeziębiłam. Wczoraj po obiedzie tak mnie rozłożyło, nie wiem jak to się stało. Wzięłam co miałam w saszetce z lekami i jakoś działam. Mimo, że szaro i buro życzę wam pozytywnego nastawienia.

Kamisz,dbaj o siebie,zdrówka życzę:przytula:
Zgadzam się z Tobą i z Mleczko,dzieci odchowałyśmy,teraz mamy czas dla siebie i na własne życie. Nie wyobrażam sobie bycia babcią na cały etat. Kiedy rodziły się wnuki latałam to do Norwegii,to do Szkocji. Pomagałam w tych pierwszych tygodniach ale bardziej ogarniałam haushalty,gotowałam obiadki,dogadzałam młodym rodzicom ale opieka nad wnukami ograniczała się raczej do spacerów z maluchami w wózkach :-). Nie ukrywam że sprawiało mi to frajdę. Szybko jednak spostrzegłam że nie jestem tą,co to wszystko wie i robi najlepiej.Teraz młodzi inaczej podchodzą do opieki,pielęgnacji,wychowania,karmienia. I chociaż nie zawsze się z nimi zgadzałam i zgadzam,wiele rzeczy robiłabym inaczej,to trzymam buzię na kłódkę i się nie wtrącam. Ich dzieci,ich życie,sami muszą je przeżyć . Ale mam satysfakcję,bo jak coś złego się dzieje to do kogo dzwonią ? Ano do babci i wtedy moje "przestarzałe"metody jakoś nikomu nie przeszkadzają :lol1:.
Lubię być babcią od czasu do czasu,wtedy i dla wnuków nie powszednieję a czas spędzany z babcią,jest czasem na który czekają ,czymś wyjątkowym. I niech tak zostanie:-)
 

Powiadają, że wnuki to druga młodość i coś mi się wydaje, że tak dokładnie jest. U nas już cisza, zaraz wezmę leki i też idę do łóżka. Nie ma to jak się przeziębić przed sylwestrem, dobrze, że podczas świąt mnie ominęło.

A mnie się wydaje, że to druga miłość .Pierwsza bezwzględna to dzieci s druga to wnuki .Z młodością  to bym nie porównywała jak w krzyżu trzeszczy :-)
 

Oj,masz rację z tą młodością :-)
Zjeżdżać z górki na sankach czy na macie to była czysta przyjemność,ale jak przychodziło wygrzebać się ze śniegu z tej płaskiej maty,to,niestety,przekonałam się że lata młodości mam już za sobą :lol1:
Jednak daję jeszcze radę wstać bez pomocy :oczko1: