Witam wszystkich serdecznie. Znalazłam to forum przypadkowo i postanowiłam napisać w związku z tym, że już niedługo, a dokładnie za 2 tygodnie wyjeżdżam jako opiekunka do osoby starszej w Niemczech. Dosyć szybko znalazłam tą pracę, choć wiele razy słyszałam, że mam niewielkie szanse, ponieważ mam tylko 22 lata. W Polsce skończyłam kurs opiekuna medycznego. Mam jakieś doświadczenie, jednak nie jest ono zbyt długie, ponieważ miałam przez miesiąc praktyki w domu opiekuńczo rehabilitacyjnym jak i również kiedyś opiekowałam się moją chorą babcią. Jeżeli chodzi o język niemiecki to uczyłam się go przez 3 lata w liceum, które skończyłam już jakiś czas temu i miałam długą przerwę, choć sama przed wyjazdem próbuję sobie poprzypominać co nieco. Narazie wyjeżdżam tylko na miesiąc w zastępstwo, a później zobaczymy. Cieszę się, że znalazłam tą pracę i jestem podekscytowana, ale równocześnie trochę się stresuję jak to będzie. Nigdy wcześniej nie byłam w Niemczech, nie miałam okazji rozmawiać po niemiecku z nikim innym niż mój nauczyciel w liceum. Czy mogłybyście mi powiedzieć o swoich wspomnieniach dotyczących pierwszego wyjazdu? Jak to wyglądało? Byłyście zdenerwowane? Jak sobie radziłyście w pierwszych dniach i jak przełamałyście lody z podopiecznym? Osoba którą będę się opiekować jest wiekowa ponieważ ma ponad 90 lat, jednak nie jest leżąca i ciężko chora. Jeżeli miałybyście dla mnie jakieś rady ja chętnie wysłucham wszystkich. :) Tym czasem dziękuję za odpowiedzi i pozdrawiam serdecznie. :)
Mój pierwszy wyjazd
Rodzina do której jedziesz wie, że niemiecki to nie jest twój ojczysty język.
Dla mnie na pierwszym wyjeździe największy problem sprawiała rozmowa przez telefon, zwłaszcza z obcymi ludźmi.
Bo jak kogoś widzisz to można się dogadać na migi, wiele wyczytać z języka ciała (ręce,gesty itd).
Ogólnie niemcy są przyjaźnie nastawieni, nie irytują się zbytnio gdy źle coś powiesz. Zobacz ile jest tu obcokrajowców, zwłaszcza turków, afrykanów i azjatów. Dlatego się przyzwyczaili.
BEA Dzięki za miłe słowa. :)
andrea Bardzo dziękuję za cierpliwe opisanie mi wszystkich najważniejszych wątków z pewnością przeczytam wszystkie strony, które mi podałaś.
ksia75 Trzymam kciuki za Twój wyjazd, bądź nastawiona pozytywnie. Szkoda, że nie będziesz miała internetu, ale po powrocie z chęcią przeczytam Twoją relację jak było. :)
barbarella Przykro mi, że Twoje pierwsze doświadczenie było tak niemiłe. :( Wiem, że babcie nie raz potrafią dać w kość, często nieświadomie... Znam to z autopsji, ponieważ sama mam babcię z demencją, do której chodziła opiekunka na kilka godzin dziennie i też jej dawała mocno popalić, aż dziwię się, że chciała pracować. :(
romana Wybaczcie, że nie przeczytałam regulaminu, ale to z podekscytowania, poza tym nigdy wcześniej nie korzystałam z żadnego forum, teraz już będę wiedzieć na przyszłość! :)
efka66 Postaram się nie zapomnieć, aby zapytać o bezpieczniki. :D
filip Dzięki dodałeś mi otuchy i wiary w siebie. Jestem trochę perfekcjonistką i zawsze chcę żeby wszystko było dobrze, będę się musiała przełamać i zacząć mówić nawet w stylu kali być i nie przejmować się tym za bardzo. Zawsze to jakaś praktyka i z pewnością lepiej mówić cokolwiek niż nic.
Paula Dziękuję za miłe słowa. Staram się myśleć pozytywnie, jak najbardziej to tylko możliwe. Dziękuję za rady i wiem już, gdzie się zwrócić w razie gdybym miała problemy. :)
nowadanuta Chciałabym się zamieniać z taką opiekunką jak Ty, z pewnością wszystko byłoby łatwiejsze. Mam nadzieję, że opiekunka, którą zamieniam również będzie w porządku. :)
Witam wszystkich serdecznie. Znalazłam to forum przypadkowo i postanowiłam napisać w związku z tym, że już niedługo, a dokładnie za 2 tygodnie wyjeżdżam jako opiekunka do osoby starszej w Niemczech. Dosyć szybko znalazłam tą pracę, choć wiele razy słyszałam, że mam niewielkie szanse, ponieważ mam tylko 22 lata. W Polsce skończyłam kurs opiekuna medycznego. Mam jakieś doświadczenie, jednak nie jest ono zbyt długie, ponieważ miałam przez miesiąc praktyki w domu opiekuńczo rehabilitacyjnym jak i również kiedyś opiekowałam się moją chorą babcią. Jeżeli chodzi o język niemiecki to uczyłam się go przez 3 lata w liceum, które skończyłam już jakiś czas temu i miałam długą przerwę, choć sama przed wyjazdem próbuję sobie poprzypominać co nieco. Narazie wyjeżdżam tylko na miesiąc w zastępstwo, a później zobaczymy. Cieszę się, że znalazłam tą pracę i jestem podekscytowana, ale równocześnie trochę się stresuję jak to będzie. Nigdy wcześniej nie byłam w Niemczech, nie miałam okazji rozmawiać po niemiecku z nikim innym niż mój nauczyciel w liceum. Czy mogłybyście mi powiedzieć o swoich wspomnieniach dotyczących pierwszego wyjazdu? Jak to wyglądało? Byłyście zdenerwowane? Jak sobie radziłyście w pierwszych dniach i jak przełamałyście lody z podopiecznym? Osoba którą będę się opiekować jest wiekowa ponieważ ma ponad 90 lat, jednak nie jest leżąca i ciężko chora. Jeżeli miałybyście dla mnie jakieś rady ja chętnie wysłucham wszystkich. :) Tym czasem dziękuję za odpowiedzi i pozdrawiam serdecznie. :)
Te dwa tygodnie zwiększonego stresu adaptacyjnego są dla mnie akurat fajne. Bo mi czas wtedy ekspresowo ucieka. A jak już się na to samo miejsce wraca, to od początku człowiek taki przytłoczony ogromem czasu, jaki musi zostać. A w nowym miejscu jakoś mniej się o tym myśli - człowiek się skupia, żeby zwyczaje poznać, okolicę, dom itd.
Trzeba zabrać się do pracy w DE. Motywację mam i obawy także.
Dzieki Forum wiem mniej wiecej kogo ominąć.
Wasze wpisy nauczyły mnie wiele,a przede wszystkim tego zeby nie poddawać sie.
Mam nadzieję szybko wszystko ogarnąć. Tak wiec trzymajcie kcuki za mnie kochane dziewczynki :)
...kurcze, ale mam strachacza.
No i pora na mnie. Egzaminy na półrocze prawie pozaliczane, śnieg ani pieniadze z nieba nie lecą.
Trzeba zabrać się do pracy w DE. Motywację mam i obawy także.
Dzieki Forum wiem mniej wiecej kogo ominąć.
Wasze wpisy nauczyły mnie wiele,a przede wszystkim tego zeby nie poddawać sie.
Mam nadzieję szybko wszystko ogarnąć. Tak wiec trzymajcie kcuki za mnie kochane dziewczynki :)
...kurcze, ale mam strachacza.
No i pora na mnie. Egzaminy na półrocze prawie pozaliczane, śnieg ani pieniadze z nieba nie lecą.
Trzeba zabrać się do pracy w DE. Motywację mam i obawy także.
Dzieki Forum wiem mniej wiecej kogo ominąć.
Wasze wpisy nauczyły mnie wiele,a przede wszystkim tego zeby nie poddawać sie.
Mam nadzieję szybko wszystko ogarnąć. Tak wiec trzymajcie kcuki za mnie kochane dziewczynki :)
...kurcze, ale mam strachacza.
