Temat jest jak sobie radzic z tesknota wiec napisalam jak sobie radze,jak staram sie poradzic z tesknota.Zmagam sie jak kazdy opouszczajacy rodzine,kraj,miejsce.Nie zawsze trafiam tak ze mam tylko te 2 godziny wolne.Bywaly miejsca ze mialam wolna sobote i niedziele.Wyjezdzalam jak nie z rodzina podopiecznej to z sasiadami,nie wszystkie miejsca pracy sa identyczne bo nie wszyscy ludzie tacy sa.
Czytając wasze posty rozumiem osoby wyjeżdzające ,jak gdyby z przymusu(ale może i nie koniecznie) ,które mają dzieci ,więc moim zdaniem miejsce mamy jest blizko dziecka aby móc je wspierać w zyciu codziennym,ale wiadomo o co chodzi nie będę się tu wymądrzać .Powiem tak mnie jest dobrze jeżeli jestem w miejscu gdzie można gdzieś wyjśc coś zobaczyć zwiedzić i jest możliwość wychodzenia ,bo wiadomo sytuacje są różne.Kiedyś nie mialam takiej możliwości legalnej pracy za granicą a przy okazji innych korzyści a po drugie były dzieci,których nie wyobrażalam sobie zostawić ,wystarczy że mąz wyjeżdzał aby zarobić i to na czarno.
Teraz ta możliwość bardzo mi odpowiada i zgadzam się z wypowiedzią pani psycholog.
Tęsknota zawsze będzie to normalne ja mam wnuki za którymi bardzo tęsknie ,ale dla siebie też coś trzeba zrobić a jak wracam to wtedy wnukom poświęcam więcej czasu bo go poprostu mam . Pracując w Polsce za mizerne pieniązki trzeba było dorabiać aby zyć na odpowiednim poziomie i tego czasu nie było .Pozdrawiam wszystkich
. Ponieważ wybieram gry z fabułą, to jest to dla mnie chwila odskoczni w inny świat, w inne realia. Nie oglądam tutaj telewizji, bo chce wieczorami odpocząć od tego języka. Mam też możliwość rozmowy z moim mężem 24 godziny na dobę na komórki i wcale nas to drogo nie kosztuje na miesiąc, więc korzystam z tego chętnie. Sama ta świadomość, że jak "puszczę sygnałka", to on szybciutko oddzwoni i będę mogła usłyszeć jego głos, to wiele mi daje.
